"Op naar de duinen" roept Gert tijdens de briefing. Deze dag zou een speciale dag worden. Alvorens de Sahara in te gaan werden sommige eendjes nog geprepareerd. De banden van Bollie werden voorzien van binnenbanden. Tijdens het het onderhandelen over de te betalen prijs nam ik plaats op een terras aan de overkant. Opeens stak een zandstorm op. Het leek wel mist. Wat een stoffige bedoeling is dit. Ik dacht nog even: "Je zou hier moeten leven". Om een lang verhaal kort te maken: "Het zand komt letterlijk je neus uit".
Op het terras zag ik een nieuw soort toerisme. "Dakkar vrachtwagens, woestijnmotoren, quads en motoren". Volgens ons wilde een ieder uit zijn dak gaan in het zand.
Op de camping gekomen was er een ceremonie. Gert en familie had de urn meegenomen om de as van Brigitte Tedesco uit te strooien op de Erg Chebbi-duinen. Hier is de hoogste duin van Marokko gelegen. Een "ere plekje" en terecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten