Vandaag besluit ik een bezoek te brengen aan een garagist. Wij wilden de plaatselijke bevolking een economische boost geven. Als een volleerd onderhandelaar wachtte ik op de thee.
Deze werd niet geschonken. Vervolgens vroeg ik of de motorolie gewisseld kon worden. Ja was het antwoord. Nu kwam de hamvraag: "Wat gaat dat kosten?" Er werden wat prijzen op de grond geschreven. Uiteindelijk hadden wij een deal. Uit de gebaren van de man begreep ik dat ik de olie moest leveren. Ik probeerde de man uit te leggen dat ik deze niet had. Hij had toch een mooie zwarte smeerkuil ! Waar komt die troep anders vandaan?
Gelukkig kende hij iemand in het dorp die olie verkocht. De hulp wees mij de weg. Eenmaal bij de "importeur" gekomen ging ik op mijn gemak zitten. Ook hier kreeg ik geen thee. Zijn prijs stond vast. Dat was voor mij de eerste keer in Marokko dat iets vast ligt. De importeur liet mij de prijs zien. Eigenlijk had ik wel zin in een potje onderhandelen maar de prijs lag aanzienlijk lager dan in Nederland. Tevens was de olie API gekeurd en zat in een fabrieksmatige fles. Met andere woorden: Doe maar. Terug bij de smeerkuil/garage gekomen wilde ik verder onderhandelen. Uiteindelijk kwam er een leuke prijs uit. Hij zou tevens de velgen uitslaan. Eerlijk is eerlijk, dit heeft hij keurig gedaan.
Al met al was iedereen tevreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten