Wij zijn in Beijing. Gekomen op de luchthaven moesten wij ons melden bij de aliendepartment. ( Immigration ). Hier was het verboden te fotograferen. Op zich zou dit al een leuk plaatje zijn. Aldaar moeten wij weer formulieren invullen wat wij als “alien” komen doen. Na op de foto te zijn gezet mochten wij voet op Chinese bodem zetten. Binnen 24 uur moesten wij ons melden bij een hotel.
Wat ons als eerste opvalt is de netheid op het vliegveld. Je moet gewoon een zonnebril opzetten tegen de glans van de marmeren tegels. Hoe krijgen ze dat zo voor elkaar.
Als eerste hebben wij Yuangs gescoord. Bij de betaalautomaat werden wij al aangesproken door een taxibemiddelaar. Hier hebben wij, op advies van de organisator, geen gebruik van gemaakt. Dat scheelt weer “bemiddelingskosten”.
Het vervoer is in China best wel goed geregeld. Men heeft de keus uit sneltrein, expres trein, metro, bus en diverse taxi’s.
Welke taxi ( kleur ) gaan wij dan nemen ? De eerste taxi kon niet alle koffers meenemen. Hij adviseerde ons een bestelbusje. Wij naar het bestelbusje, eenmaal ingestapt kwam de prijs naar voren. Hij vroeg 580 Yuang, dit is omgerekend ongeveer 58 euro. Nee, dat kan niet de bedoeling zijn.
Hij vertelde ons op zijn beurt dat de bus gehuurd was en dat hij ook iets wilde verdienen. Daar hebben wij geen probleem mee maar niet via ons. Op naar de volgende. Gelukkig hadden wij een adres, in het Chinees, van het hotel. Dat scheelt al een hoop problemen. Bingo, de volgende chauffeur nam ons al keelschrapend mee. Wij waren nog niet de bocht om of de eerste fluim ging door het raampje al naar buiten.
Wij verbaasden ons over het autoverkeer. De nieuwste auto’s rijden hier over de weg. Spiksplinternieuwe Mercedessen, Porsches, Landrovers, Audi’s en ga zo maar door. Oude auto's bestaan niet in het wegverkeer. Dit laat de wetgeving niet toe. De auto's zijn door een ringetje te halen.
Nergens kon ik schade zien. Het verkeer suisde van links naar rechts. Er werd zelfs gebruik gemaakt van de vluchtstrook. Richting aangeven, ho maar. Gewoon flink toeteren. Dit is beslist een andere manier van autorijden.
Na ruim een uur in de taxi te hebben gezeten kwamen wij bij het Jingyi Hotel aan. Dit voor 88 Yuang.
Hebben wij toch even bijna 500 Yuang bespaard.
Op straat ben ik bijna voor mijn sokken gereden. Ik zag een brommer niet aankomen. Ergo ik hoorde geen brommer aankomen. Wat is het verkeer hier stil. Je ruikt ook nagenoeg geen uitlaatgassen. Bijzonder vreemd. Na goed gekeken te hebben rijden de brommertjes op elektriciteit. Overal hebben ze een accuutje ingebouwd. Bijzonder slim.
Het hotel krijg je niet eens op de foto. Zo gigantisch groot is het. Eenmaal binnen kijk je je ogen uit.
Zitten wij nu in Las Vegas of Beijing ? Wij kregen een “kamertje”, kamer 0919,op de negende etage.
Als “partijleiders” zijn wij ontvangen. Dit hotel is terecht met vijf sterren beloond. Een zesde ster had er ingezeten als er “snorepatrol” aanwezig was. Wat is “snorepatrol” nu weer ? “Snorepatrol” gaat over het snurken. De allerbeste hotels hebben “snore absorption”-rooms, voorzien van wanden met snurkabsorberend materiaal, een snurkwerend hoofdkussen en een white-noise absorb sound machine.
Dit hotel heeft veel extra’s. Hier vind je dingen, die andere hotels niet hebben. Bijzonder luxe vind ik de speeltjes om het mogelijke ingedutte seksleven weer op te krikken. Vanavond trekt Lida “seamless bamboo fiber underwear” aan, ja, ja wij denken aan het milieu ( “eco-textiele” ) en ik neem “iets” uit de verpakking. ( This product can be used for duration of 40 minutes ). Momenteel heb ik wel verbinding met internet maar ik kan niet op mijn blog komen. Op dit moment vind ik het niet lastig want ik ga dadelijk de spa volgooien met “Chinese Herbal Medicine Green Tea”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten