Wij gaan een kijkje nemen in een echte Hutong. Zo leefde de lokale bevolking.
Vroeger was dit ellende in top. Nu het grondwater op is hebben zij een waterleiding, elektriciteit en zelfs internet gekregen. De huur is bijzonder laag. Volgens de lokale gids, de burgemeester, genaamd Michael is het moeilijker in zo’n hutong te komen dan bijvoorbeeld in Canada. Je hebt een speciale vergunning nodig. Ik heb zelfs nog een kijkje genomen in zo’n aangelegde toilet waarvan iedereen gebruik moet maken. Het ziet er redelijk uit. Het lijkt mij een gezellige sociale omgeving.
Het leven speelt zich nog straat af.
Met een door de gids aangewezen riksja bezochten wij de Hutong.
Uiteraard is dit vervoermiddel alleen nog voor toeristen. Het is volledig uit het straatbeeld in de stad verdwenen.
Bij het citycourt hotel kregen wij uitleg over de deurstijlen, stenen en houtsnijwerk. Hoe versierder hoe hoger de status. De meeste hutongs zijn platgegooid in verband met de oprukkende flats. De hutong die wij bezocht hebben is beschermd.
De Chinese economie draait op oorlogssterkte. 's-Avonds zie je een armada aan vrachtwagens op de weg rijden. De torenhoge flats worden uit de grond gestampt. De ene Highway na de andere wordt aangelegd. Alles maar dan ook alles moet wijken.
In tegenstelling tot ons land kan je hier bijvoorbeeld geen grond kopen. Dit is wel gemakkelijk voor de Chinese overheid want dat scheelt proceskosten.
Zelf denk ik dat de Chinese overheid op lange termijn in de problemen komt. Complete sociale structuren worden aangetast.
Een ieder wordt verbannen naar de hoogbouw.
Vorige maand werd de 500.000 ste bewoner in Den Haag begroet. Hier leven 18 miljoen mensen.
Met andere woorden wij wonen in een heel klein dorpje.
Onbegrijpelijk dat sommige politieke partijen in Nederland nog durven te roepen dat Nederland vol zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten