donderdag 29 september 2011

Hanging Temple


Het is even rijden maar dan heb je ook een super attraktie.
Een knap stukje Chinees "rekenwerk". Het blijft nog hangen ook.!
Nee, dit zou in Nederland niet kunnen. Deze tempel wordt omsloten, zeg maar omarmd, door de rotsen.
Op bovenstaande foto zie je de hellende rots. Stel dat er een kei los laat.
De tempel staat geheel uit de wind. Vandaar dat alles er nog zo goed uitziet.

Hier heb je drie religies bij elkaar. Boedha, Taoisme en Confucius.
Ter bescherming van de prachtige beschilderingen van de beelden hebben wij geen foto's gemaakt.

Bijzonder spectaculair om te zien.
Het is een belevenis om op de smalle trapjes te mogen lopen.
Een aanrader !!!!
Geniet nu het nog kan.

Op weg naar Datong

Wij gaan wederom een andere provincie bezoeken.
Wij doorkruisen een mijngebied waarin kolen worden gedolven. Links van de bus rijden kilometers kolentreinen ! Niet te geloven hoe lang deze treinen zijn. In dit gebied staan de kolencentrales.
China vreet energie. Hoe lang kan dit nog doorgaan.? Hier moet wel een kerncentrale komen. De gids maakte zich meer zorgen over de watervoorraad. Kennelijk zijn deze buizen zo groot dat er een touringcar in kan rijden. Ook hier schieten de gigantische flats als paddenstoelen uit de grond. Veel flats zien er onbewoond uit.
Af en toe heb ik het idee dat de vastgoedmarkt in China een zeepbel is. Op deze manier kan het gewoon niet doorgaan. Mijn indruk is dat niet iedereen werk heeft. De concurrentie is enorm
Ik ben benieuwd hoe een en ander gaat tijdens de pauze van een Chinese wedstrijd als alle, lees miljoenen, bewoners naar het toilet gaan. Hoe verwerken zij de urinestromen.? Dit moet wel gigantisch zijn. Geen wonder dat zij er geen papier bij willen hebben. In elke toilet, nou ja, toilet, poepgat, staat een emmertje. Het is de bedoeling dat je daar het papier ingooit.

Uiteraard is deze "toilet" niet representatief. Dit was een toilet, genomen bij de firma Mc Donalds, waarbij je ervan uit kan gaan dat "alles" in orde zou zijn. Een deurtje ontbrak.
De praktijk leert dat er nog viezere wc's zijn.
Gewoon je broekspijpen oprollen dan is er niets aan de hand.
Waar je ook kijkt zie je de ontwikkeling. Spoorlijnen, wegen en wat je ook maar als infrastructuur kunt benoemen wordt hier gebouwd c.q. aangelegd. Gisterenavond hebben wij een uitstekend wijntje gedronken. De Chinezen zijn in staat om een zeer goede wijn te produceren. Wij lieten onze smaakpapillen verrassen met een Great Wall wijntje. Een lekkere wijn van de Cabernet Sauvignon druiven. Het is een harmonieuze wijn met een elegant en rijk fruit aroma. Zelfs hierin moet je alert zijn.
Zo snel gaat het hier ! Met de koffie is het beroerd gesteld. Het is niet te zuipen. Ik ben benieuwd wat zij hier aan gaan doen :-) Tip: Kijken bij de Italianen !

woensdag 28 september 2011

The Puning Temple Scenic Area


Als “fat-burner”, bezochten wij nog twee Boedistische tempels, waaronder bovenstaande met 500 treden.
Bovenin gekomen ben je alle ellende vergeten. Wat uniek is dit. Het is de klim waard. Prachtig.

 Tempel of Potalaka
Op bovenstaande foto is een gouden dak te zien. In de pannen is maar liefst twee duizend kilo goud verwerkt.!
Aan het einde van de dag had ik blaren op mijn tenen.
Dit is topsport.....:-)

Mountain Resort

Iedereen wil trouwen op de dertiende. Links/rechts hoor je vuurwerk. Inmiddels zitten wij in de provincie Hebei en wel in het plaatsje Chengde. Chengde heeft ‘s-werelds grootste keizerlijke tuin .
Het terrein is omheind door een keizerlijke muur van maar liefst 10m kilometer. Dat is nog eens een perceeltje.
De keizer(s) waren dol op vrouwen, gezien de geheime doorgangetjes waar de vrouwen ongezien de keizerlijke ruimte konden betreden. Nu weet ik hoe Prins Bernard op het idee is gekomen. Namelijk op zijn “werkbezoek”aan China. Uitgewoonde/onwillige vrouwen werden gedeporteerd naar een eiland op zijn landgoed.
Inmiddels ben ik een goed getraind vierdaagse wandelaar geworden. 2x per dag moet ik sokken wisselen.


Het valt ons op dat de Chinezen hier anders zijn. Zij zijn relaxter. Zij hebben andere ogen en zijn donkerder. Op straat zie je groepjes “Mongolen” kaarten en met houten schijven spelen. Zij zijn vriendelijk en lachen en zwaaien.



Birds nest


Ook dit is China. Hier zitten wij in het Birds Nest. Een juweeltje van architectuur. Binnen kregen wij kippenvel. Dat je hier als atleet mag presteren. Waauw..

 Bijzonder indrukwekkend.

De toegangskaartjes bij de Olympische spelen waren voor de gewone man niet te betalen.

In het stadion werd de opening middels een groot videoscherm dunnetjes overgedaan.

Sanitaire ontspanning

Hoe kijk je tegen China aan ?
Wat wil je zien en wat niet. Ga je alleen over de rijke Chinese cultuur schrijven, de armoede of ook over andere dingen. Hier staan wij voor het 7 sterren Pangu hotel in Beijing. Er zijn er maar twee op de wereld. Lida besluit om even van de gastvrijheid gebruik te maken. Helaas gaat dit hotel ons budget te boven.
China ontwikkelt zich razend snel.
Wij vallen van de ene verbazing in de andere.

Residentie Prins Gong

Gelukkig vernielen de Chinezen niet alles. In 2006 is zijn stulp gerestaureerd. Het optrekje is gebouwd van cederhout. Wat ruikt dit lekker. In zijn mansion mag je wel naar binnen. Er staan meubels en het geheel is een beetjes ingericht zodat je toch een en ander kan voorstellen. Eindelijk geen leeg gebouw.
Binnen is er veel te zien van de Chinese historie en ook hier een keurig verzorgde tuin. Eindelijk kon ik een keizerlijke “fluimbak” zien. Van Lida mag ik niet meer oefenen. Zo kom ik nooit op het keizerlijke pro niveau.
Voor het eerst begin ik mij te ergeren aan de zogenaamde "staatsgidsen". Op vragen krijg ik telkens ontwijkende antwoorden of totaal geen antwoord. Zelfs bij de meest eenvoudige vragen waar bijvoorbeeld de stallen of de wapenkamer van de keizer te zien zijn, krijg ik als antwoord dat alles in harmonie gaat. Bij het betreden van een vertrek zie ik dat de keizer, gezeten op een paard, een koker met pijlen op z'n rug droeg. Ik maakte de gids hierop attent en vroeg of deze pijlen voor de communicatie waren. Als blikken konden doden. Ik begin een beetje moe te worden van de woorden: "heavenly, holy, beautiful en divene "

Hutong

Wij gaan een kijkje nemen in een echte Hutong. Zo leefde de lokale bevolking.
Vroeger was dit ellende in top. Nu het grondwater op is hebben zij een waterleiding, elektriciteit en zelfs internet gekregen. De huur is bijzonder laag. Volgens de lokale gids, de burgemeester, genaamd Michael is het moeilijker in zo’n hutong te komen dan bijvoorbeeld in Canada. Je hebt een speciale vergunning nodig. Ik heb zelfs nog een kijkje genomen in zo’n aangelegde toilet waarvan iedereen gebruik moet maken. Het ziet er redelijk uit. Het lijkt mij een gezellige sociale omgeving. 
Het leven speelt zich nog straat af.

 Met een door de gids aangewezen riksja bezochten wij de Hutong.
Uiteraard is dit vervoermiddel alleen nog voor toeristen. Het is volledig uit het straatbeeld in de stad  verdwenen.
 
Bij het citycourt hotel kregen wij uitleg over de deurstijlen, stenen en houtsnijwerk. Hoe versierder hoe hoger de status. De meeste hutongs zijn platgegooid in verband met de oprukkende flats. De hutong die wij bezocht hebben is beschermd.
De Chinese economie draait op oorlogssterkte. 's-Avonds zie je een armada aan vrachtwagens op de weg rijden. De torenhoge flats worden uit de grond gestampt. De ene Highway na de andere wordt aangelegd. Alles maar dan ook alles moet wijken.
In tegenstelling tot ons land kan je hier bijvoorbeeld geen grond kopen. Dit is wel gemakkelijk voor de Chinese overheid want dat scheelt proceskosten.
Zelf denk ik dat de Chinese overheid op lange termijn in de problemen komt. Complete sociale structuren worden aangetast.
Een ieder wordt verbannen naar de hoogbouw.
Vorige maand werd de 500.000 ste bewoner in Den Haag begroet. Hier leven 18 miljoen mensen.
Met andere woorden wij wonen in een heel klein dorpje.
Onbegrijpelijk dat sommige politieke partijen in Nederland nog durven te roepen dat Nederland vol zit.

Drum and Bell tower

Op naar the Bell en Drumtower. Deze bouwwerken gaven meer dan 600 jaar lang de tijd aan in Beijing.
Tijdens de oorlog zijn de 24 trommels vernietigd. Nu staan daar kopieƫn. Helaas hebben wij geen trommelceremonie meegemaakt. In de klokkentoren was men druk bezig met restauraties. Deze bronzen klok van maar liefst 63 ton, luidt alleen nog met oud en nieuw. Thans heeft de toren deze functie verloren. Er staan teveel flats. Het is kennelijk een hele eer om op deze klok te mogen slaan.

Mission Impossible

Een droom die niet uitkomt. Ik had graag met mijn 2CV op het Tian’anmenplein willen staan. Bij de poort van de Hemelse Vrede, liefst onder het portret van Mao Zedong.
Een mooier souvenir kon ik mij niet voorstellen.
Dit gaat het beslist niet worden.
De Chinese politie is zeer nadrukkelijk aanwezig. Tassen worden gescand, af en toe wordt iemand gefouilleerd en iedereen moet zich “melden”. 
Alles is afgezet. Je kan gewoon niet door wegafzetting komen. Dit pleintje is maar liefst 800 meter lang en 500 meter breed. Op deze A plus locatie staat tevens het mausoleum van Mao. Bijzonder indrukwekkend is de wel erg lange rij wachtende Chinezen. Een topdag bij Eurodisney valt hierbij met die paar slingerende hekken in het niet bij. Er wordt hier niet gerocheld, geschreeuwd en zelfs geen winden gelaten. Op het plein zag ik echt niemand roken. Het leek wel of iedereen eerbied voor de mogelijk honderden doden had. Hier heeft zich een bloedbad afgespeeld.
Dat Mao nog steeds een grote rol speelt is wel duidelijk.

Overal camera’s, op gebouwen, palen en voertuigen.
Zelden zoveel politie in burger gezien.
 
Dan maar een foto.

Summer Palace

Als keizer wil je in de zomer natuurlijk het paleis uit. Wat is er dan beter dan een stulpje aan het water.
Dit geheel staat op 290 hectare met andere woorden, je loopt je een ongeluk.
 Zoals gebruikelijk is alles van marmer.

Vooral het overdekte looppad, het langste bouwwerk van zijn soort ter wereld aan de voet van de Langlevenheuvel ( 728 meter ), is indrukwekkend. In 2004 zijn de decoraties voor maar liefst 100 miljoen RMB gerestaureerd. Elke balk, het geheel is van hout, is van schilderingen voorzien.
 
Op het terrein kregen wij de nodige souvenirverkopers in ons nek. Of ik een gouden Rolex wilde kopen ? Natuurlijk wilde ik dat wel.
Een deelnemer had net zijn polsbandje van zijn horloge gebroken. Hij had zojuist een horloge gekocht voor 20 Yuan. Hij wist maar liefst 360 Yuan van de prijs af te krijgen. Dat is nog eens onderhandelen. Zelf heb ik voor 40 Yuan een “originele”” automatische Breitling gekocht. In de tuin liep een verkoper gehele wandeltocht naast mij.
Hij bood mij een Breitling horloge te koop aan. Deze moest 380 Yuan kosten. In eerste instantie had ik geen belangstelling maar hij ging mij te hard zakken met zijn prijs. Na een tijdje zat ik al 100 Yuan.
Om een lang verhaal kort te maken is de deal gesloten op 40 Yuan en dat voor een automatisch nephorloge. Hoe kunnen ze het ervoor maken. Als het goed is mag ik van de Nederlandse Douane een nephorloge uit China meenemen. Na de deal heb ik nog om garantie gevraagd. Ik vroeg aan de verkoper of het horloge ook na de poort nog zou lopen. Hij moest hier hartelijk om lachen. Bij het schrijven van dit verhaaltje doet hij het nog steeds.

Forbidden City

Op naar het volgende "Highlight", de verboden stad.
Een gids met een vlaggetje, blauw van kleur, heb je hier echt wel nodig. Wat is het hier druk.

Deze joeker zullen wij nog vaak in China tegenkomen. Dit is een mannelijke leeuw. Naast hem staat een vrouwelijke leeuw. De poot van de mannelijke leeuw staat op een bol. De poot van de vrouwelijke leeuw staat op een leeuwtje. Zij betekenen geluk en voorspoed.
Je waant je hier in een decor. Dat klopt ook want de Chinese overheid heeft hier voor het eerst toestemming gegeven voor de filmopname van de "Last Emperor"
Alles zit potdicht. Graag had ik een en ander van binnen willen zien.
De keizers van vroeger konden er wat van. Dit complexje heeft 9999 kamers !!
Bijzonder indrukwekkend.
De "gewone" sterveling mocht hier niet naar binnen.
Gaaf om al die koperen ketels te zien. Deze dienden voor de brandbeveiliging. 's-Winters werd er een vuurtje onder gestookt om te voorkomen dat het water bevroor.
Hierna was het tijd voor een lunch. Wij kregen met z'n allen een soort pannetje waarin men groente, vlees en vis moest doen. Je moest als het ware je eigen eten bereiden. Eenvoudig gezegd wat boven kwam drijven was klaar. Even oefenen en het smaakte perfect. 

Temple of Heaven

Vandaag hebben wij de wekker gezet. Na het ontbijt zijn er foto's gemaakt voor de deelnemerspasjes van de Rally.
Hierna brachten wij een bezoek aan de Temple of Heaven. Dit is een "gebouwtje", waar men kan bidden voor een goede oogst en voldoende regen, uit 1420.
Dit is onze eerste kennismaking met het echte China.
Het gebouw staat op een terrein 273 hectare. Wil je wat zien dan moet je dus lopen.
Zoals je kunt zien zijn wij niet de enige.

Op het terrein is het een feestelijke bedoeling. Er wordt geklapt en muziek gemaakt.
Wij zagen oudere mensen zitten met een stuk papier en een foto erop. Mijn eerste gedachte was dat dit mogelijk vermiste personen zouden zijn. Niet dus.  Dit waren de ouders van de persoon in kwestie. De afgebeelde persoon, allen van het mannelijk geslacht, hadden geen tijd om een meisje te zoeken. Dit lieten zij over aan de ouders. Zowel de mannen als de vrouwen verkiezen tegenwoordig een carriere. Met andere woorden de leeftijd waarin men gaat trouwen schiet omhoog.

 

dinsdag 27 september 2011

Interview

                                          
De kamertelefoon gaat over. Wie kan dat nu zijn? Ik kreeg Yang aan de lijn, of ik zin had in een interview. Ja, hoor geen probleem.
Eerlijk gezegd was het best wel lastig. Voor het interview had ik met een collega van Yang nog Duits gesproken. Nu ging het interview in het Engels. Volgens mij moet het wel komisch zijn om de boel terug te zien. Ik ben benieuwd.
Ondertussen was Lida getuige van een Chinese bruiloft. Een vrouw wees vol trots haar zoon aan die ging trouwen. Het bruidspaar zag er geweldig uit. In de tuin van het hotel speelde zich de voltrekking af. Dit heeft zonder meer de nodige Yuangs gekost. Kosten nog moeite zijn bespaard. Als aandenken kreeg Lida een Chinees tasje mee.
Ondertussen begint het te regenen. Hier heb ik totaal geen rekening mee gehouden.
Wij hebben alleen voor noodgevallen regenkleding in Addax liggen. Wie rekent erop dat het gaat regenen.? Wij, in dit geval ik, niet dus.

Het gesprek met een andere deelnemer loopt uit. Het interview wordt gehouden in een theekamer.
Ondertussen kijken wij onze ogen uit bij zo'n mooie houten theetafel.
Dit is onbetaalbaar vakwerk.

Theedrinken is een kunst. Dit in tegenstelling tot het zetten van een lekker bakkie koffie. Dit kunnen de Chinezen absoluut niet. Koffie is voor "westerlingen". Koffie versus thee.
Een zakje "Earl Grey" cq een espresso kan je hier niet vinden.
Je kan hier je eigen "melange" met vrij dure c.q. exclusieve theesoorten samenstellen.
De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik hier geen kaas van heb gegeten.
Er gaat een nieuwe wereld voor ons open.
Het vakmanschap van de theetafel, de houten poppetjes en het geheel sprak ons wel aan.
Een ritueel op zich.


Touch down

Wij zijn in Beijing. Gekomen op de luchthaven moesten wij ons melden bij de aliendepartment. ( Immigration ). Hier was het verboden te fotograferen. Op zich zou dit al een leuk plaatje zijn. Aldaar moeten wij weer formulieren invullen wat wij als “alien” komen doen. Na op de foto te zijn gezet mochten wij voet op Chinese bodem zetten. Binnen 24 uur moesten wij ons melden bij een hotel.
Wat ons als eerste opvalt is de netheid op het vliegveld. Je moet gewoon een zonnebril opzetten tegen de glans van de marmeren tegels. Hoe krijgen ze dat zo voor elkaar.
Als eerste hebben wij Yuangs gescoord. Bij de betaalautomaat werden wij al aangesproken door een taxibemiddelaar. Hier hebben wij, op advies van de organisator, geen gebruik van gemaakt. Dat scheelt weer “bemiddelingskosten”.
Het vervoer is in China best wel goed geregeld. Men heeft de keus uit sneltrein, expres trein, metro, bus en diverse taxi’s.
Welke taxi ( kleur ) gaan wij dan nemen ? De eerste taxi kon niet alle koffers meenemen. Hij adviseerde ons een bestelbusje. Wij naar het bestelbusje, eenmaal ingestapt kwam de prijs naar voren. Hij vroeg 580 Yuang, dit is omgerekend ongeveer 58 euro. Nee, dat kan niet de bedoeling zijn.
Hij vertelde ons op zijn beurt dat de bus gehuurd was en dat hij ook iets wilde verdienen. Daar hebben wij geen probleem mee maar niet via ons. Op naar de volgende. Gelukkig hadden wij een adres, in het Chinees, van het hotel. Dat scheelt al een hoop problemen. Bingo, de volgende chauffeur nam ons al keelschrapend mee. Wij waren nog niet de bocht om of de eerste fluim ging door het raampje al naar buiten.
Wij verbaasden ons over het autoverkeer. De nieuwste auto’s rijden hier over de weg. Spiksplinternieuwe Mercedessen, Porsches, Landrovers, Audi’s en ga zo maar door. Oude auto's bestaan niet in het wegverkeer. Dit laat de wetgeving niet toe. De auto's zijn door een ringetje te halen.
Nergens kon ik schade zien. Het verkeer suisde van links naar rechts. Er werd zelfs gebruik gemaakt van de vluchtstrook. Richting aangeven, ho maar. Gewoon flink toeteren. Dit is beslist een andere manier van autorijden.
Na ruim een uur in de taxi te hebben gezeten kwamen wij bij het Jingyi Hotel aan. Dit voor 88 Yuang.
Hebben wij toch even bijna 500 Yuang bespaard.
Op straat ben ik bijna voor mijn sokken gereden. Ik zag een brommer niet aankomen. Ergo ik hoorde geen brommer aankomen. Wat is het verkeer hier stil. Je ruikt ook nagenoeg geen uitlaatgassen. Bijzonder vreemd. Na goed gekeken te hebben rijden de brommertjes op elektriciteit. Overal hebben ze een accuutje ingebouwd. Bijzonder slim.
Het hotel krijg je niet eens op de foto. Zo gigantisch groot is het. Eenmaal binnen kijk je je ogen uit.
Zitten wij nu in Las Vegas of  Beijing ? Wij kregen een “kamertje”, kamer 0919,op de negende etage.
Als “partijleiders” zijn wij ontvangen. Dit hotel is terecht met vijf sterren beloond. Een zesde ster had er ingezeten als er “snorepatrol” aanwezig was. Wat is “snorepatrol” nu weer ? “Snorepatrol” gaat over het snurken. De allerbeste hotels hebben “snore absorption”-rooms, voorzien van wanden met snurkabsorberend materiaal, een snurkwerend hoofdkussen en een white-noise absorb sound machine.
Dit hotel heeft veel extra’s. Hier vind je dingen, die andere hotels niet hebben. Bijzonder luxe vind ik de speeltjes om het mogelijke ingedutte seksleven weer op te krikken. Vanavond trekt Lida “seamless bamboo fiber underwear” aan, ja, ja wij denken aan het milieu ( “eco-textiele” ) en ik neem “iets” uit de verpakking. ( This product can be used for duration of 40 minutes ). Momenteel heb ik wel verbinding met internet maar ik kan niet op mijn blog komen. Op dit moment vind ik het niet lastig want ik ga dadelijk de spa volgooien met “Chinese Herbal Medicine Green Tea”


maandag 5 september 2011

Oefenen

Tot grote ergernis van mijn zoon ben ik druk aan het oefenen met boeren, scheten laten en het produceren van grote fluimen slijm. Het laatste gaat mij als geoefend roker gemakkelijk af.
Vooral 's-morgens ben ik in staat om een mooie dikke gele fluim te produceren. Deze komt dan "mooi" boven de teenslipper uit. Ik geef mijzelf dan ook een tien.
Waar wij Nederlanders ook goed in zijn is voetballen. In mijn jeugd kon ik altijd prachtige schouderduwen uitdelen. De bedoeling is dan dat een schouderduw alleen gegeven mag worden als de bal, lees toegangskaartje/metrokaartje, binnen bereik is. Deze "techniek" zullen wij beslist nodig hebben.  Beijing heeft ruim 22 miljoen inwoners ! Hoe lang moet je dan wachten bij een bakker ? Geen wonder dat de Chinezen sterren zijn in het voordringen.
Voor alle zekerheid heb ik maar een taalgidsje aangeschaft. Ik verwacht moeilijkheden met de diĆ nping (accu) van Addax. 
Bij het taalgidsje lag ook een "wereldstekker". Uiteraard heeft China zijn eigen stekker. Zie bovenstaande foto. Leuk te weten dat ik deze ook in Papoea-Nieuw-Guinea kan gebruiken.
In het overzicht van landen per stekkergedeelte lees ik dat Burkina Faso ook zijn eigen stekker heeft.
Dit land maakt gebruik van de Britse stekker. Dit is handig om te weten tijdens de Touareg Trail.
By the way, de Wereldstekker, geaard, met KEMA keur, is thans in de aanbieding bij de ANWB.
Leden betalen 12,95 euro en niet leden betalen 16,95 euro.