Lego

Klop, klop, klop.
Herr Maurice staat aan de deur. De grote dag gaat beginnen. Vol trots laat ik mijn garage zien. Schouderophalend vroeg Herr Maurice waar het licht is. Dit terwijl al mijn tl-balken aanstonden."Je kan niets zien". Hierop heb ik mijn bouwlampen maar uit de kast gehaald. "Ja, dat is voldoende".Na voldoende "licht"te hebben gekregen liep hij op Addax af. Vluchtig keek hij naar de staat van Addax. Bij het zien van de uitlaat was het kort, zakelijk en duidelijk: "Er muss heraus!" Teveel pk's gingen verloren. Ik kreeg een "donderpreek" over mij heen. Nu kon ik niet meer naar een vissersboot wijzen. Vervolgens maakte ik de opmerking van: "Herr Maurice waar is de oliezender gebleven". Als antwoord kreeg ik: "Heb je die nog niet gemonteerd.! " Toen brak de hel los. Bij het aanschouwen van het blok kreeg ik de wind van voren. Er deugde weinig ! De moed zonk in mijn schoenen. Herr Maurice veronderstelde dat alles al geïnstalleerd was en hij alleen de motor in werking behoefde te stellen. Niets bleek minder waar. Ik, als deugniet, maakte Herr Maurice opmerkzaam dat het schroefje in het onderbrekerhuis te lang was. Hij moest toegeven dat dit juist was. "Einkürzen" Waar is jouw werkbank? Vol trots wees ik naar de ons onlangs verworven "werkbank" ( van marktplaats ) "Dat is geen werkbank. Dass ist Kinderspielzeug". "Heb jij een ijzerzaag.? " Ja, die heb ik. Herr Maurice."Dass ist Lego, Sie haben nur Lego ". Uiteraard liet ik mij niet kennen. Vol enthousiasme gelukte het mij om met Lego het schroefje kort te zagen. Nu de vijl. "Dat is geen vijl. Dat is een stuk ijzer!" Maar toch kon er in de "speelgoed werkbank" gevijld worden! Mijn geduld werd wel op de proef gesteld, wetende dat ik natuurlijk geen professional ben. Wat hierna volgde zal ik maar kort houden. Veel deugde er nog niet! Liefst zou ik zeggen: "Opzouten" maar dat heb ik niet gezegd. Tot op de bodem is Addax afgebrand. De eerste opmerkingen van Herr Maurice nam ik voor kennisgeving aan. Echter veel van deze opmerkingen sloegen toch wel hout. Daarom besloot ik maar veel van deze opmerkingen te noteren. Nu de emotie weg is moet ik Herr Maurice gelijk geven. Twee A-viertjes aan kritische kanttekeningen zijn achtergebleven. De eindconclusie is dat Addax er nog lang niet is.
Op een gegeven moment waren wij, Maurice en ik, het zat. Allebei gooiden wij de handdoek in de ring. Eerst eens lekker eten. Even naar Kijkduin. Tijdens het eten werden gelijk nieuwe afspraken gemaakt. De microprocessor was nog niet afgeregeld met de stroboscoop etc.

Herr Maurice gaf gelijk aan om zondag 14 september terug te komen.
Straks gaan wij verder.