Raymond Ceulemans.

De euforie had de overhand.

In een roekeloos moment voelde ik mij net Raymond Ceulemans, de bekende Belgische carambolebiljarter, maar mijn moyenne bleef op een steken. Er stak een boom over :-)

Dit was genoeg om Trapper uit te schakelen. Mijn god wat was ik ZIEK. Daar sta je dan in de middle of nowhere.

Gelukkig had de organisatie op de achterkant van de bolletje-pijltje rit een noodnummer vermeld. Dat heb ik maar gelijk gebeld. Ik kreeg Koen aan de lijn: "Waar staat U ?"

Ik antwoordde: "Ik zou het niet weten". Gelukkig hield Koen het hoofd koel en vroeg: "Tussen welke blokjes sta je?" Voor ons was dat 11 en 12. Wij komen eraan.!

Met een breekijzer werd de bumper en het rechtervoorspatbord vrijgemaakt. Bij het openen van de motorkap zagen wij dat het chassis kompleet geplooid was. Het motorblok lag scheef.

Dit betekende het einde van de kerststallentocht :(

Wat hierna gebeurde overtrof mijn stoutste verwachtingen. Werner regelde vanuit een plaatselijk museum een echte oude Wartburg. Met de juiste mengverhouding, de toegevoegde olie was door de kou erg dik geworden, werd de ambulance afgetankt.

Een rit naar Eindhoven volgde.