Handmade

Dit weekeinde is Addax weer internationaal gegaan met eindbestemming België.

Voor Addax had ik tijdelijk de bumpers van Trapper gebruikt. Deze bumpers wilde Lida uiteraard terug hebben.

Dirk had een gaatje in zijn agenda gevonden om de bumpers en de bescherming voor de onderkant van Addax te maken. Inmiddels had Dirk het voorbereidende werk gedaan.

Schitterende beschermingsplaten had Dirk gemaakt. Het waren juweeltjes. Er was zelfs rekening gehouden met de uitlaat. Deze werd ook mooi beschermd. Toen kwam de bevestiging aan de beurt. De bescherming was voor een standaard 2CV chassis gemaakt en niet voor een Van der Schuur chassis. De uitlaat lag bij een Van der Schuur chassis beduidend lager. Echt zonde dat dit niet past. Dirk stapte gelijk over naar noodplan B. De maatvoering van het chassis werd overgenomen en een nieuwe zal worden gemaakt.

Snel werd overgegaan naar de orde van de dag. Wat voor bumpers wil je ? Dirk bestookte mij met allerlei vragen en ging gelijk aan de slag. De bumpers werden op een ambachtelijke wijze in de plooibank gemaakt. Geheel conform de maatvoering van Addax. Het was passen meten en "plooien". Wil je nog verstralers op de voorbumper ? Waar wil je ze hebben ? Ik zocht een mooi plekje uit. In een rap tempo werden de bevestigingspunten aan de voorbumper gelast.

Aan het eind van de middag was dit het resultaat. Een fraaie achterbumper waarop men eventueel zelfs kan staan. Ideaal om Addax "even" op te tillen en te verplaatsen.

Op de voorbumper zit een metalen plaat gelast om te voorkomen dat Addax zand gaat scheppen.

Het resultaat is prachtig geworden.

Voordemper

Gratis af te halen een spiksplinter nieuwe demper voor de uitlaat. Deze demper is nog niet gebruikt en heeft nul kilometer op de teller staan. Een oude krant wordt bijgeleverd want je haalt de vingers aan de scherpe delen open. Zoals ik dus....grootverbruiker van Hansaplast.

Uitlaat-perikelen

Slijpen en "Dremelen" was ons motto vandaag. Voor ons was het de eerste keer dat wij een 2CV uitlaat gingen openmaken.

Wat zouden wij aantreffen ?

In de uitlaat troffen wij een demper aan. Deze is door ons verwijderd.

Lida heeft hierna met de dremel een keurig gat geslepen om zodoende een extra uitlaat te creëren. De afvoerbuis is uit een andere nieuwe uitlaat geslepen en op maat gemaakt. Naar ons gevoel heeft de uitlaat geen tegendruk meer. Hoe een en ander in de praktijk funktioneert weten wij nog niet. Wij hopen dat het met de herrie meevalt en dat het van een "aanvaardbaar"niveau is want per slot van rekening zit je dagen in Addax. De afvoerbuisjes hebben wij nagenoeg gelijk geslepen. Het lijkt wel een orgel. Jammer dat wij de klank nog niet kunnen horen. Nu is het nog een kwestie van stellen en lassen.

Aanbieding

Lida zag een aanbieding bij de Aldi. Dit is handig voor Addax om hem uit het zand te krijgen.

Maar liefst 30 meter pet touw om 2065 kilo te trekken. Zo zwaar is Addax natuurlijk niet. Een multifunctioneel touwtje voor maar liefst 9,99 Euro.

NM-parts.

Op de Victoriberg 20 te Noordwijkerhout is NM-parts gevestigd.

Aldaar sprak ik met Nick. Voor Nick was het geen probleem om de uitlaat te lassen.

Hij had alleen Addax nodig. Nu was het de vraag of het spruitstuk van Addax hetzelfde was als van een "normale" eend. Uiteraard kon Nick hier geen antwoord opgeven. Addax was nog niet uitgerust met de motor van Herr Maurice. Dit zou betekenen dat Addax, indien hij is voorzien van een ander spruitstuk, op een trailer naar NM-parts gebracht zou moeten worden.

Om een en ander kort te sluiten ging ik naar 2CV PartnerS.

Aldaar liet ik Marco de nodige onderdelen zien.

Bij het zien van de voordemper zei Marco dat de kans op schade wel erg groot was.

De diameter van de door Herr Maurice vertrekte voordemper was aanzienlijk groter dan dat van een "normale" voordemper. Dit zou betekenen dat de voordemper ook lager komt te liggen. Hij steekt dan meer onder het chassis vandaan. Dit is niet wat ik wil. Bij de eerste de beste "termieten heuvel" ligt de voordemper eraf.

Na wat brainwaven besluiten wij de uitlaat zelf maar te maken. Hier gebruiken wij twee nieuwe voordempers voor. Het gemakkelijkste is van twee een te maken.

De afspraak met Nick heb ik maar geannuleerd.

Wordt vervolgd.

Mailbox vol

Herr Maurice probeert 15 MB aan bestanden, handleidingen, tekeningen en foto's door te sluizen maar dat lukt niet. Op dit moment worden grappige filmpjes, foto's en dergelijke niet meer door ons gewaardeerd. Bijna elke dag zit onze mailbox van maar liefst 25 MB vol.

Diverse "hardnekkige" personen, bij wie wij kennelijk op een of andere lijst staan, worden door ons persoonlijk benaderd. Sorry maar wij zijn niet meer in de gelegenheid om te antwoorden.

Wil je toch iets kwijt bel ons dit bespaart een hoop MB :-)

PS:

Marco kan jij iets maken van deze handleiding ? :-)

Kadulleke

Dit is een gouden tip voor de lezers van mijn blog.

Deze uitnodiging kreeg ik van Karen en Lieve. Dit zijn twee super enthousiaste meiden uit België. Zij gaan in november met Kadulleke, de Touareg Trail rijden. Hun uitnodiging wil ik jullie niet onthouden. De tekst is als volgt:

"hey hey allen, Op 1 november trek ik er samen met men maatje, Lieve Baeyens, op uit. We vertrekken dan met ons kadulleke (superroze geit-2CV) vanuit Brussel naar Benin. Jaja, je leest het goed, wij doen dit jaar mee aan de Touareg Trail (voor wie dit niet kent: www.touareg-trail.be). Dit avontuur kost ons wel wat geld ... En om dit voor ons haalbaar te maken organiseren wij een feestje (wiehiew)Wanneer: 30 Augustus '08 Waar: Scoutslokalen Ravels Inkom: 1 krasbiljet (zoiets als een win for life, subito, presto, ... ) Voor diegene die na een avondje zwaar feesten niet meer in staat denken te zijn nog veilig thuis te geraken of voor diegene die het oh zo gezellig vinden in Ravels mogen hun tentje mee pakken. Er is plaats genoeg. Hierboven nog eens onze flyer. Hopelijk allen tot dan! Dikke zoenen Lieve, Karen en Kadulleke".

Zelf waren wij van plan om naar het "Grenstreffen" te gaan om onze kampeerspullen uit te testen maar wij twijfelen nog. Per slot van rekening is Addax nog niet in België geweest.

Uitlaat

In verband met de maatvoering van de uitlaat ben ik langs 2CV PartnerS gereden. Aldaar stelde Marco een voordemper ter beschikking. Gelukkig gebruikt Marco alleen "Walker"uitlaten. Dit in verband met de kwaliteit. Deze uitlaten hebben een langere levensduur dan de zogenaamde "Bosal"uitlaten. Aanstaande donderdag moet ik toch wel iets laten zien wat ik wil. Deze voordemper neem ik dan maar mee als voorbeeld. Kijken of de mogelijkheid bestaat om een en ander in RVS te laten uitvoeren.

E-mail Gert

Van de week hebben wij een e-mail van Gert gekregen.

Op zaterdag 20 september is de keuring voor de auto's die deelnemen aan de Touareg Trail.

Ik voel de hete adem van Gert in mijn nek. Dit is wel erg kort dag.

Er moet nog zoveel aan Addax gedaan worden. Al onze vrije dagen zijn overgeheveld naar de maand november. Speelruimte hebben wij niet meer.

Lida en ik hebben een enorme spierpijn. Het lijkt wel topsport wat wij bedrijven. 1000 x knielen opstaan en in Addax kruipen. Weer passen, weer meten etc. Addax woont ons als het ware uit. Bovenstaande "werktekening" doet alle moed in je schoenen doen zakken. Met deze werkafbeelding durf ik niet naar 2CV Partners. Herr Maurice adviseerde een dubbele "Free Flow"uitlaat dit in verband met de tegendruk. Vrij vertaald de kracht in het blok moet er via de uitlaat ook weer uit. Hoe gaan wij dit oplossen.? Via een forum op internet ben ik net bij NM-parts uitgekomen.Voor aanstaande donderdag, mijn eerst volgende vrije dag, heb ik met een zekere Nick afgesproken. Hij zag overal een oplossing voor. Dat klinkt goed. Kijken of wij de kosten nog in de hand kunnen houden. Addax is inmiddels van "goud".

ULTIMA RATIO REGUM

Hier staat hij dan. Het blok der blokken.

Het is een prachtig staaltje van vakmanschap geworden. "Der Meister" heeft nog een keer zijn uiterste best gedaan om een ultiem motorblok te maken. De "geboorte" van dit blok hebben wij gisteren goed gevierd. In de euforie zijn wij verschillende belangrijke onderdelen, waaronder het vliegwiel, vergeten.

Graag was ik nog even op en neer gereden om een en ander af te halen maar ik moet morgen zeer vroeg opstaan om naar het werk te gaan.

Vanmiddag leek het wel pakjesavond. Even kijken wat er allemaal in die kartonnen doosjes zit. Ik zou niet weten hoe een en ander gelast moet worden. In het verleden had Herr Maurice een leverancier van uitlaten. Deze heeft de handdoek in de ring gegooid. Begrijpelijk want er zal wel geen omzet zijn geweest. Nu mag ik het wiel weer uitvinden maar ik heb al iets gekregen om mee te beginnen.

Addax internationaal !

Ja !

Addax is voor het eerst in het buitenland geweest. Hier staat hij nabij een specialiteiten restaurant, gevestigd Hagener Strasse 75 te Iserlohn - Letmathe in Duitsland.

Wij waren hier op uitnodiging van Herr Maurice en zijn vrouw.

Deze dag hebben wij gebruikt om Addax flink uit te testen. De stoelen zaten in ieder geval bijzonder comfortabel. Lida had een kleine mini-bar geregeld naast het dashboard.

Op de "autobahn" hebben wij Addax laten werken. Het ging hem goed af.

De versnellingsbak van Walter liep als een zonnetje. Hij schakelde prima.

Zelfs het oude motortje had er weer zin. Hij liep als een naaimachine.

De metertjes in het dashboard gaven keurig de metingen door. Behalve de snelheidsmeter.

Ik reed een hogere snelheid dan was aangegeven. Als ik bijvoorbeeld 90 kilometer per uur reed op de teller was de correcte snelheid 98 kilometer per uur. Hier moeten wij dus rekening mee houden.

Aan de afwerking moeten wij nog veel doen. De portieren sluiten niet naar behoren etc.

Dit komt wel op een later tijdstip. Het is nu weer nachtwerk geworden.

Wij kunnen terugkijken op een bijzonder geslaagde dag. Veel onderwerpen passeerden de revue.

Heerlijk om je culinair te laten verwennen en te praten over bijvoorbeeld Kenia waar wij nog nooit zijn geweest. Dit in combinatie met zandfilters/motoronderdelen/uurloon/belasting/kinderen/familie/pensioen/groenten/melk etc.

Ook de Duitsers willen hun eigen Mark terug net zoals de Nederlanders die hun gulden terug willen.

Wij moeten er niet meer aan denken om voor elke grens valuta te gaan wisselen.

Al met al een zeer geanimeerd gesprek en dat alles dankzij de 2CV.

Daar wij toch in Iserlohn - Letmathe waren bezochten wij de "Kath. Kirchengemeinde St Kilian "

Ik dacht aldaar een Christoffel te zien. St.-Christoffel was vroeger de beschermheilige van de automobilisten. Dat was het leuke van het katholieke geloof, waarvan ik vroeger deel uit maakte, je had altijd voor iets een beschermheilige. Momenteel zie ik overeenkomsten met Voodoo maar dat zal wel door de vermoeidheid komen. Het is namelijk 04.10 uur.

Nachtwerk

Het is ondertussen gekkenwerk geworden. De gehele dag bezig geweest met het bepalen van de ideale stoelstand. Tot 00.45 uur werd er nog geboord en gezaagd. Hierna werden de stoelen gemonteerd. De buren konden het "2CV gevoel" van nabij meemaken. Wij weten niet of zij dit in dank afnemen. De buurvrouw vond wel dat de auto pijn deed aan haar ogen. ( ?? )

Je kan wel merken dat het vroeg donker wordt. Om 22.00 uur moesten wij onze bouwlamp uit de garage halen om nog iets te zien. In de auto hadden wij looplampen.

De serre is inmiddels geen werkplaats meer. Nu ben ik naar buiten verbannen. De achtertuin wordt nu de werkplaats. Vandaag kon dit door het mooie weer. Eindelijk zomer ?

De rolkooi heeft in Addax wel een bepalende faktor. De stoelen mogen niet te breed zijn etc.

Lida maakt overal mallen van.Volgens haar berekeningen moet het net kunnen.

Wij kiezen voor "normale" autogordels. Niet de rally-gordels want die geven te weinig vrijheid.

Bij deze autogordels zit je als het ware opgesloten.

Wij preferen een stukje bewegingsvrijheid boven meer veiligheid.

Met de bestaande bevestigingspunten wordt het nog moeilijker de autostoelen te monteren.

Lida is momenteel niet te stoppen. Zij is inmiddels bezig met het inrichten van de "huiskamer"

Op mijn horloge is het inmiddels 01.25 uur en ik ga een biertje pakken.

Het is welletjes.

Stoelhoezen

Bij de metaalhandel namen Lida en ik afscheid van elkaar. Lida ging de stad in om bekleding voor de autostoelen te zoeken. Ondertussen ging ik de gasflessen bij Braber laten bijvullen.

In de stad had Lida strandlakens uit Egypte ( ook een land op het Afrikaans contigent ) gevonden.

Dit waren lekkere dikke badstof ( 100% katoenen ) lakens. Hierin kan je heel wat vocht verliezen ( liters ). Het motief vond ik zeer geslaagd. De prijs 9,95 Euro vond ik nog leuker. Dit compenseert weer het aluminium. :-)

Nu is het nog zaak om een en ander te draperen maar daar bemoei ik mij niet mee.

Aluminium u / hoekprofielen

Dit zijn volgens Lida de benodigde aluminium profielen om de autostoelen goed te kunnen bevestigen. Het voordeel van aluminium is dat het een stuk lichter is dan staal. De dikte is 5 milimeter. Ruim voldoende voor de stevigheid. Het rekenwerk laat ik wijselijk aan haar over.

Bij de kassa was het wel even schrikken. Ik moest 44,79 Euro aftikken.

Stevigheid en deugdelijkheid gaat voor alles.

Autostoelen

Tussen de regenbuien en de storm door (het laatste lukte niet) zijn wij vandaag bezig geweest met de autostoelen.

De meteorologen maar zeggen dat Nederland verdroogt.

Wat is een goede stand achter het stuur ? Zit de autostoel niet te hoog of te laag ?

Denk jij nog aan de rolkooi ? Wat vind jij het lekkerste zitten ?

Het is passen en meten. Hoe gaan wij de stoelen bevestigen ?

Met dit soort vragen zijn wij "lekker" bezig geweest. Per slot van rekening moet je bij wijze van spreken 24 uur in Addax kunnen doorbrengen. Het moet als het ware je huiskamer worden.

Alle persoonlijke wensen passeren de revue.

Benzinepomp

Hier is hij dan.

De zogenaamde "Piece d'origine " van de firma Sofabex. Een hagelnieuwe brandstofpomp.

Uiteraard was ik zelf benieuwd wie mij dit "kunstje" geflikt had. Gelukkig bewaar ik alle rekeningen van Addax. Ik kreeg een rot beroerte bij het doornemen van de rekeningen. Inmiddels is dit project aardig uit de hand aan het lopen. Lida had mij veertien dagen geleden al medegedeeld dat ik het inschrijfgeld aan het opsouperen ben. Zelf dacht ik dat ik alles keurig binnen het budget had gedaan. Nee, dus.

Tussen de rekeningen zag ik geen bon liggen van de benzinepomp. Ik weet dan ook niet meer wie ik de " schuld " kan geven. Hier baal ik van. Laat dit dan ook een waarschuwing zijn voor andere 2CV-rijders, die ooit de benzinepomp willen vernieuwen. Koop NOOIT de Sofabex, type PL 3311.

60 jaar 2CV

Heerlijk om tussen "prettig" gestoorde personen te bivakkeren. De organisatie had zijn uiterste best gedaan om er iets leuks van te maken. Deze meeting werd aanzienlijk drukker bezocht dan de meeting 20 jaar geleden. Vooral de konvooirit was indrukwekkend. Persoonlijk denk ik dat dit in Nederland niet haalbaar is. Wat een medewerking van overheidsdiensten, chapeau.

Tijdens de meeting heb ik van veel mensen zeer nuttige tips gekregen. Veel van deze tips ga ik realiseren. Het persoonlijk weerzien van mensen, die je in het buitenland hebt ontmoet is bijzonder leuk.

Bij de ingang kregen wij een gelimiteerde Citroën 2CV Berline uit een oplage van 434 stuks. Dit omdat wij ons vooringeschreven hadden. Deze gaat onherroepelijk in mijn kastje.

De theedoek heb ik bijvoorbeeld van Eleanor Chubb gekocht. Zij reed vorig jaar mee in de Touareg Trail. Op de rommelmarkt kocht ik voor 20 Euro een mooi stuur. Voor mijn glazen kastje kocht ik wat houten puzzels. Bij Frank kocht ik een zak tierips voor 4 Euro dus mijn weekeind kon niet meer stuk. Het glas mocht natuurlijk ook niet in mijn collectie ontbreken. Nu staan ze naast elkaar: 40, 50 en 60 jaar 2CV

Voor Herr Maurice kocht ik een T-shirt voorzien van een 2CV motorblok. Inmiddels heb ik vernomen dat zijn gezondheid wat aan de beterende hand is. Zijn vrouw is inmiddels op vakantie gegaan en pas nadat hij het motorblok opgeleverd heeft vervoegd hij zich bij haar.

Een aantal afspraken staan op stapel maar daar later meer over.

Rochefort

Midden in de nacht arriveerden wij in Rochefort. Nu nog een mooi plekje zoeken. Dat was moeilijk. Wij zagen eigenlijk niets. Het was glibberen en glijden. Kennelijk had het de gehele dag op het meetingterrein geregend. Zag Lida een mooi plekje was dit plekje gereserveerd door een of andere buitenlandse club. Uiteindelijk hadden wij een plek naast de weg gevonden. Doodvermoeid klapten wij de daktent uit en besloten te gaan slapen. Omstreeks 00.30 uur belde Marco. Hij had het probleem gevonden!. Het was de spiksplinternieuwe benzinepomp. Deze gaf onvoldoende benzine. !! Hier denk je toch niet aan. Later zal ik op zoek gaan naar het doosje en laat een ieder weten wat voor een troep dit is.
Zaterdagochtend begon het zonnetje te schijnen. Wij stonden toch nog op een aardig plekje. Tegenover ons stonden Franse 2CV enthousiasten. Wij "moesten" de huisgemaakte pruimenlikeur proeven. Man, wat was dat spul zwaar. Met dat spul was ik zelfs in staat om Frans te praten. De ellende van Addax waren wij snel vergeten.

Addax internationaal ?

Nee.

Het had het eerste ritje voor Addax naar het buitenland moeten worden.

Vrijdag vertrokken wij vol goede moed met Addax naar Rochefort. Gekomen bij Maassluis begon Addax te horten en te stoten. De snelheid liep terug naar 40 kilometer per uur. Vrachtwagens gingen toeteren. Dan maar de vluchtstrook op. Wat zou er aan de hand zijn ?

Zelf dacht ik aan de ontsteking. Ik had nog een van de eerste 123 ontstekingen door Marco laten inbouwen. Deze ontstekingen gaven wel eens problemen. Bij de condensator wilde wel eens een draadje afbreken. Bij de nieuwere versie kan dit niet meer. Met navigatie, zijn wij via onbekende binnenwegen, naar 2CV PartnerS gereden. Aldaar hebben wij de ontsteking van Trapper overgebouwd in Addax. Vol goede moed gingen wij weer op pad.

Na 16 kilometer gaf Addax dezelfde signalen af. Weer horten en stoten. Zou het aan de carburateur liggen.? Het motorblok had al tig jaar in mijn garage gelegen. Misschien zat er vuil in. Hierop heeft Marco met zijn "speciale tools" de carburateur verwisseld voor een goed lopende carburateur. Vol goede moed gingen wij weer op pad. Bij Rotterdam begon Addax weer tegen te stribbelen. Met behulp van de politie zijn wij van de snelweg af begeleid. Op "eigen" kracht bereikten wij wederom via binnenwegen de garage van Marco. Hierna volgde een uitgebreide inspectie. Het zou toch niet de bobine kunnen zijn.? Die is nieuw. Ondertussen had ik links en rechts geïnformeerd. Ja, hoor ook een nieuwe bobine kan stuk gaan. Hierop maar weer een nieuwe bobine uit de doos gehaald en gemonteerd. Nu onder de noemer drie maal scheepsrecht hebben wij afscheid genomen van Marco. Ja, hoor op nagenoeg dezelfde plek begon Addax weer zijn kuren te vertonen @$#.

Volledig gedesillusioneerd maakten wij rechtsomkeer naar 2CV Partners. Het leek erop dat Addax zijn plaatsje niet wilde verlaten. Het was inmiddels al 19.30 uur geworden. Wat had ik een balen erin. Wij hadden ons zo verheugd op de meeting. Wat kon het nu zijn ?? Ik werd er in ieder geval radeloos van. Gelukkig konden wij Addax bij Marco achterlaten en kregen wij van hem zijn eend. Hij zou in de tussentijd de oorzaak zoeken.

Hierop zijn wij naar Rochefort getrokken met achterlating van Addax.

GOEDGEKEURD

Half in coma stond ik vanochtend voor de deur van het keuringsstation. Uiteraard was dit keuringsstation gesloten maar ik wilde de eerste zijn. Het leek wel of ik in aanmerking wilde komen voor kaartjes van een popconcert.

Om 07.45 uur ging de deur open. Ik "rende" gelijk naar de koffie-automaat. Eerst een heerlijk bakkie. Yes, ik was de eerste. Op de brug stond nog een Oldtimer van gisteren. Hierna kwamen andere klanten binnen. De wachttijd liep inmiddels op tot 11.30 uur. Ben ik blij dat ik vroeg ben opgestaan.

Om 08.30 uur werd de computer opgestart en de Oldtimer werd afgemeld. Hierna was ik aan de beurt. Zelden heb ik zo'n snelle keuring gehad. De keurmeester "fietste" met zijn zaklamp onder het chassis door. Hij zag natuurlijk in een oogopslag dat alles nieuw was. Zeer snel werkte hij de technische controlepunten af. Ja hoor, hij kwam ook bij de ruitenwisser en het pompje deed het !! Blij dat "hij" een paar uur geleden vervangen is. Van de keurmeester nog een compliment gekregen dat er alles keurig uitzag. Dat is niet altijd het geval. Meestal heb ik wat afkeur, en/of adviespunten op mijn keuringsrapport staan.

Om 09.16 uur werd Addax afgemeld. Ik hoorde de printer ratelen en even later verliet ik het keuringsstation met het felbegeerde witte papiertje.

Tijdens het schrijven van mijn weblog belde Marco, en ?? Ik vertelde dat Addax was goedgekeurd. Marco antwoordde: "Ik had niet anders verwacht."

Vandaag schakel ik een tandje terug en ga gaatjes boren in de kentekenplaat voor de aanhanger om morgen naar Rochefort af te reizen.

Aldaar geven wij ons zelf een onderhoudsbeurt

Deadline gehaald ?

Als je deze foto's ziet zou je denken van niet. Voor alle zekerheid heb ik vanochtend maar mijn wekker gezet. Ik moest nog namelijk langs het postkantoor om de schorsing van mijn kenteken af te halen. Toen ik bij 2CV Partners langs kwam was Marco al druk bezig met de bedrading.
Nadat alles "rollend" was gemaakt ging Addax op de hefbrug. Er moest "nieuw leven" in het blok worden geblazen. Addax kreeg als het ware een grote beurt. De eerste aanvang werd gemaakt met het verschonen van de carterolie. Een en al zwarte bagger kwam uit het blok. Voorzichtig werden de klepdeksels eraf gehaald. De binnenkant zat onder de grijze smurrie ( sludge ). Het was zo erg dat je de pakkingen met een beitel eraf moest tikken. Uiteraard stonden de kleppen niet goed. Deze werden dan ook gesteld. Hierna volgde het normale patroon.
De kachelslangen werden aangebracht en het einde kwam in zicht. Toen kwam de wet van Murphy in stelling. Het begon tegen te zitten. De stuurstang was tekort !! Zelfs een eenvoudig chokekabeltje was tekort, de stoelen van Interceptor pasten niet meer, door die "fijne rolkooi", tot op de ruitensproeier die na gemonteerd te zijn niet bleek te werken. Marco genoot. Zodra het tegenzit leefde hij als het ware op. Overal had hij wel een oplossing voor. Persoonlijk vond ik het bijzonder leuk sleutelen bij hem. Heerlijk te kunnen "graaien" in die overvloed van onderdelen. Al paste het ene boutje niet dan pak je toch een langer boutje. Dit was ook met de andere spullen. Ik heb nog geen lege accu van het gereedschap in mijn handen gehad. Zo kan ik nog wel even doorgaan maar voor mij is het nu weer nachtwerk, het is inmiddels 04.00 uur, geworden en ik sta dadelijk om 07.00 uur op om naar het keuringsstation te rijden.

Daar wordt uitgemaakt of ik met Addax naar Rochefort mag gaan.

Naar bed kan ik niet want ik stink als een bunzing en dat wil ik Lida niet aandoen.

Heerlijk een half uur in bad uitweken.

MAAR ADDAX STAAT VOOR DE DEUR !!

Quality Control / Nachtwerk

De serre wordt leeg geruimd. De carrosserie onderdelen vertrekken naar 2CV Partners.

Aldaar aangekomen werd de koets is op het speciale Van der Schuur chassis gezet.

Op dit chassis was gisteren al band aangebracht. Normaliter is 2CV Partners op maandag gesloten. Marco heeft zijn vrije dag "nuttig" besteed. Met dank aan Mariëlle, die indirect toch ook als sponsor fungeert. Zij staat Marco "vrijwillig" af.

De koets werd al gauw op het chassis bevestigd. Hierna kwam vrij snel de speciaal dubbel gelaagde voorruit aan de beurt. Dit in verband met de verdere afwerking van Addax.

Gelukkig kreeg ik de hulp van mijn zoon Cees, die de montage van accessoires, binnenspiegel, autogordels etc voor zijn rekening nam.

Al sleutelend loop je toch tegen veel problemen aan. Tijd om foto's te maken heb je dan niet meer.

Laten wij maar een probleempje benoemen, de kabelboom. Om een lang betoog, gezien de tijd 03.35 uur, kort te houden: " Ik wist niet dat Citroën zoveel verschillende kabelbomen maakte".

Bij zo'n kabelboom komen dan diverse wensen. Met andere woorden.....nachtwerk.

Ik zal dan maar niet praten over de kentekenplaten die afgelopen vrijdag zijn besteld onder toezegging van een 24 uurs levering.

Na een kleine onderbreking, je moet toch ook warm eten, zijn wij weer aan het werk gegaan.

Marco nam het gehele electrische gebeuren voor zijn rekening en Cees en ik de rolkooi.

In de onmogelijke gaatjes zaten wij te boren en te monteren.

Om onze deadline te halen moet je toch schrappen. Wij besloten de stoelen vooralsnog niet te monteren.

Hiervoor in de plaats kwamen de stoelen uit Interceptor. Bij bevestiging bleek die &*5$ rolkooi weer in de weg te staan. Je kan toch bij de keuring moeilijk zonder stoelen komen aanrijden.

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik hoop dat Lida mijn weblog ook leest, dan "begrijpt" zij de vuile kleding en de drie lege flesjes Hertog Jan, die op de aanrecht staan.

Maestro Marco.

Maestro Marco was vandaag moeilijk op de gevoelige plaat vast te leggen. Hij ging als een speer.

De meeste foto's zijn door de snelheid mislukt.
Vanmorgen om 05.00 uur ging de wekker. Marco en ik hadden om 06.00 uur bij 2CV Partners afgesproken.

Als eerste werden de veerpotten gemonteerd. Hierna kwam de achteras aan de beurt. De achteras zag er nog goed uit. De lagers konden blijven zitten. Vervolgens kwam de remleiding aan de beurt. Deze werd vervangen door een rvs remleiding. De leidingen waaronder ook de benzinetoevoer werden keurig in het chassis weggewerkt. Zo voorkomt men breuk en narigheid.

De brandstof tank was aan de beurt. Marco sloot het geheel aan op een testmeter. De meter gaf geen uitslag. Dit ondanks dat alle verbindingen zorgvuldig gesoldeerd waren. Bij het openen van de tank bleek een metaaltje afgescheurd te zijn. Deze werd ogenblikkelijk gerepareerd.

Hierna volgde een test. Na de succesvolle test werd de tank gemonteerd.

De vooras zag er minder rooskleurig uit. Roest en dergelijke. De lagers van de voorarmen werden vernieuwd.

In rap tempo werden de schokbrekers vernieuwd. Hierna volgde de reminrichting.

Uit het magazijn van 2CV Partners werden remcilinders, remschoenen, revisiesets etc. gehaald.

Het motorblok werd aan een nauwkeurige inspectie onderworpen. De koppelingsplaten waren kaal. Een nieuwe koppelingslaat en druklager werd aangebracht. De motor werd aan de versnellingsbak gemonteerd en het geheel werd op het chassis getakeld.

Hierna volgde de montage van de nieuwe aandrijfassen, schijfremmen, handremblokken en dergelijke.

Dit ging met een ongelooflijke snelheid. "Even toucheren en klik, klak het zat."

Zo snel heb ik nog niemand het zien doen.

Tijdens de pauze ben ik maar even naar de bakker gegaan.

Kolen op het vuur.

De banden kwamen hierna aan de beurt. In overleg hebben wij besloten om 135 X 15 M + S Nanking te monteren.

Deze banden werden uitgebalanceerd en voorzien van binnenbanden.

Later zal ik wat uitgebreider over de materie ingaan.

Veel onderwerpen zijn nog niet door mij behandeld.

Speciaal plekje.

Addax heeft bij 2CV Partners een eigen plekje gekregen. In deze hoek van het bedrijf wordt Addax opgebouwd. De race tegen de tijd is begonnen. Voor mijn neus ligt het inschrijfformulier van 2CV 60 Rochefort. Ons inschrijfnummer is 135.

Nu maar hopen dat wij niets zijn vergeten.

Lida heeft een "big smile" op haar gezicht. Onze woning met name de serre is een stuk leger geworden. Zelf ben ik ook blij dat het eind in zicht is.

Maar of Addax definitief klaar is weet ik niet. Zelf heb ik nog hoop ideeën en verbeteringen.

Chassis

Marco heeft vanmorgen het chassis der chassissen opgehaald. Dit is een chassis van J. van der Schuur.

2CV Partners is namelijk dealer van dit chassis.

Het wordt een staal, verzinkt en gepoedercoat chassis. Dit chassis is in de eendencross en praktijk helemaal uitgetest. Dit chassis kan gewoon niet roesten.!

TÜV NORD STRASSENVERKEHR GmbH & Co. KG, Prüflaboratorium Fahrzeugtechnik heeft het chassis aan de tand gevoeld. Zij hebben er 150000 krachten op los gelaten die de normale levensduur moesten simuleren. Met glans doorstond het chassis de keuring.

"Die Fahrzeuge sind damit vorschriftmässig im Sinne der StVZO".

Noodplan

Vandaag heb ik tot 13.00 uur gewacht op een teken van leven van Herr Maurice. Via de e-mail heb ik hem geprobeerd te bereiken. Dit gelukte mij niet.

Tevens heb ik hem diverse malen proberen te bellen. Ook na het inspreken van de voice mail kwam ik er geen reactie. Ik vermoed het ernstigste.

Het liefst zou ik "even" naar Herr Maurice zijn gereden om te kijken of alles nog goed met hem was. Herr Maurice heeft namelijk behoorlijke gezondheidsproblemen.

Daar ik zelf aardig onder tijdsdruk sta besluit ik maar een noodplan te maken. Het kanon van Herr Maurice komt maar later. De gezondheid van Herr Maurice staat voorop.

In de garage heb ik nog een 2CV motorblok staan. Ik kijk op het typeplaatje en zie de tekst:

"A06/664". Gelijk moest ik aan hem denken.

Ik besluit dit blok voor Addax te nemen.

IJsberen

De gehele dag houd ik angstvallig de telefoon in de gaten. Nog steeds geen bericht van Herr Maurice.

Ondertussen hebben wij ons bezig gehouden met het laatste klusje. Het inzetten van de slagvaste ramen.

Vervolgens staat alles klaar voor transport naar het bedrijf van Marco, 2CV Partners. Pas dan begint het eigenlijke werk.

Er is nog van alles wat door mijn hoofd schiet. Om in de termen van Johan van der Laan te spreken: "Het zal een race tegen de klok worden."

Nog even de e-mail checken, nee geen bericht uit Duitsland.

Diesel

Mijn weblog lijkt wel een dagboek aan het worden.

Om 09.00 uur stond de pakketdienst voor de deur met de lang verwachte jerrycans.
Bij het openen van de doos ontplofte ik bijna. Wat een stelletje amateurs!
Lida zag de humor hier wel van in, die lag in een deuk : “Zet maar bij die andere dozen “. In de hal stonden nog meer dozen die teruggezonden moesten worden. Ik ging bijna uit mijn dak.
Nu hadden zij wel het goede “model” opgestuurd maar zoals je kunt zien zijn deze jerrycans geschikt voor Diesel.

Herr Maurice kan bijzonder veel, zelfs een auto laten rijden op een mengsel van petroleum of “Klingelwasser” maar niet op diesel.

Rest mij weer de schone taak om wederom telefonisch contact op te nemen met de leverancier.

De kleur van deze jerrycan vind ik prachtig maar dat is ook het enige.