woensdag 30 november 2011

Manantali

"Wie wil zijn geit ontzien ?": vroeg Gert. De geiten zullen vandaag niet worden gespaard. Niemand stak zijn vinger op. Per slot van rekening heb ik Trapper niet gebouwd voor de show.
Dit wordt de zwaarste etappe van de Touareg Trail. Gert adviseerde dit niet in je eendje te doen.
Zelf rijden wij al een tijdje op met Ludo en An van het team Bollie, Christian en Colette en Alexander en Charly. De auto van Christian heeft geen naam want mocht Christian hem/haar roepen dan luistert hij/zij toch niet. Wel zijn de laatste twee auto's uitgerust met een CB. Dit is in verband met naderend gevaar bijzonder handig. Zo ook voor sanitaire stops, boodschappen en tanken.

Alras wordt het moeilijker begaanbaar. Trapper krijgt om de haverklap een oplawaai.
De carterplaat gaat zich bewijzen.

De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat Lida af en toe moest uitstappen. Trapper lag toch nog te laag.
De uitlaat was de boosdoener. Het is stapvoets manoeuvreren.

Als ik deze foto's terug kijk wil ik nogmaals Charly hartelijk danken. Dankzij zijn perfecte aanwijzingen lukte het mij toch om op de piste te blijven.
Af en toe was de heuvel zo steil dat er geen foto's zijn genomen. Een ieder moest meeduwen.
Alleen Christian gelukte het om in een keer boven te komen.
Je kon de koppelingsplaten gewoon ruiken.

Het is een dag van bloed, zweet en tranen.
Het schiet voor geen meter op !

Geen opmerkingen: