Tijdens de briefing gaf Gert al aan dat de wegen er goed slecht bijlagen. Het jumpteam, bestaande uit Jean Claude en Mimi, dit is een team die de route verkent, had aangegeven dat er de nodige kuilen en putten te verwachten waren.
Bijzonder moesten wij opletten bij dorpen. Hier ligt de verkeersdrempel zo hoog dat die alleen stapvoets is te nemen.
Wij zouden vandaag kilometers moeten maken ten einde de grens van Senegal met Mali te bereiken.
Deze piste voerde over de Trans-Senegal Highway, welke was bekostigd door de Europese Unie.!
Mag jij raden wie met de uitvoering was belast.....de Chinesen...schiet mij maar lek.
Van links naar rechts. De meeste keren kan men de gehele rijbaan gebruiken maar bij tegemoetkomend verkeer...valt een put niet te ontwijken.
Op een zandpiste heb je nog de kans om lekker om je heen te kijken maar op deze weg is het uitkijken geblazen. Voor je het weet heb je weer een kapotte velg en dan praat ik niet eens over de koeien, schapen, varkens, geiten en ontelbare kinderen die voor je neus de rijbaan oversteken.
Dit is topsport.
Langs de kant van de weg staan ontelbare vrachtwagens met pech. Overal zie je stukken rubber liggen.
Kennelijk schijnt het niemand te interesseren. Wat moet de "economische schade" groot zijn.
Cést la Afrique, monsieur.
Met dank aan Folkert, die voor de foto in een "putteke" wilde staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten