Bafoulabé

Nee, dit kan niet waar zijn.

Voor deze spoorbrug staat een gesloten verklaring.

NO ENTRY

Nu weet ik dat Charly, een uitstekend navigator, heel wat Dakar Rally's heeft gereden.

Dit zou ik niet gedurfd hebben.

Volgens de GPS zitten wij op de juiste track.

Nu maar hopen dat wij geen trein tegen komen.

In het roadbook lees ik dat dit toch de juiste weg was.

Een alternatief, om de rivier met een boot over te steken, werd afgeraden.

Je weet nooit hoelang dit gaat duren.

Versnellingsbak

Gadver, net voor de spoorbrug wilde Ludo Bollie in zijn achteruit zetten.

Pats, de versnellingsbak zat vast.

Alexander deed in de volle zon zijn uiterste best om de bak te repareren.

Het technisch team heeft een nieuwe versnellingsbak in Bollie gemonteerd.

Bij het monteren van de versnellingsbak moesten wij van Frank weg.

Met een andere bak kon Ludo en An de weg vervolgen.

Diezelfde dag kreeg ook Christian problemen met zijn versnellingsbak.

Trapper heeft zijn medegeitje op sleeptouw genomen.

Klimgeitje

Trapper heeft het duidelijk naar zijn zin.

Even een aanloopje nemen en gaan als een banaan.

Wel uitkijken voor opspattende keien.

Yes, zonder hulp, gehaald.

Verbrand rubber

Dit wordt een ultieme test voor Trapper.

Thuis zal ik de folder van Gert er nog eens op naslaan. Bij mijn weten hebben wij niet geboekt voor de hard core versie.

Hoe kan je deze heuvel het beste nemen ?

Gas geven !

Net zolang tot Trapper weer grip heeft.

Charly nogmaals dank voor de aanwijzingen.

Even later kijken dorpsbewoners ons verbaasd aan. Hoe zijn jullie hier in godsnaam gekomen ?

Non verbaal maak ik hen duidelijk met een 2CV natuurlijk.

Een betere auto is er niet.

Terrein rijden

Trapper krijgt het voor zijn kiezen.

Nu zal hij zich moeten bewijzen.

Gelukkig krijgen wij hulp vanuit het "buitenland" :-)

Stof happen

Wij moeten aardig op schema rijden om voor donker binnen te zijn.

Hier passeren wij enkele dorpjes.

Om te voorkomen dat er teveel stof opwaait rijden wij stapvoets.

Eigenlijk is er geen tijd om met toestemming te fotograferen.

Wel is er nog tijd voor een groepsfoto ;-)

Chutes de Gouina

Na al dat gezwoeg en geploeter in je 2CV krijg je een mooie beloning.

Dit is inderdaad adembenemend. De grootste waterval van West Afrika.

Effe bijkomen.

De mouwen van mijn T-shirt zitten onder het stof en het zweet. 

Met een Ford Fiesta of een Opel Astra kan je hier niet komen.

Een mooi plekje om een pannenkoekenhuis te beginnen maar een kans van slagen zal het niet krijgen want wij zijn de enige toeristen.

Manantali

"Wie wil zijn geit ontzien ?": vroeg Gert. De geiten zullen vandaag niet worden gespaard. Niemand stak zijn vinger op. Per slot van rekening heb ik Trapper niet gebouwd voor de show.

Dit wordt de zwaarste etappe van de Touareg Trail. Gert adviseerde dit niet in je eendje te doen.

Zelf rijden wij al een tijdje op met Ludo en An van het team Bollie, Christian en Colette en Alexander en Charly. De auto van Christian heeft geen naam want mocht Christian hem/haar roepen dan luistert hij/zij toch niet. Wel zijn de laatste twee auto's uitgerust met een CB. Dit is in verband met naderend gevaar bijzonder handig. Zo ook voor sanitaire stops, boodschappen en tanken.

Alras wordt het moeilijker begaanbaar. Trapper krijgt om de haverklap een oplawaai.

De carterplaat gaat zich bewijzen.

De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat Lida af en toe moest uitstappen. Trapper lag toch nog te laag.

De uitlaat was de boosdoener. Het is stapvoets manoeuvreren.

Als ik deze foto's terug kijk wil ik nogmaals Charly hartelijk danken. Dankzij zijn perfecte aanwijzingen lukte het mij toch om op de piste te blijven.

Af en toe was de heuvel zo steil dat er geen foto's zijn genomen. Een ieder moest meeduwen.

Alleen Christian gelukte het om in een keer boven te komen.

Je kon de koppelingsplaten gewoon ruiken.

Het is een dag van bloed, zweet en tranen.

Het schiet voor geen meter op !

Mevrouw Schiffmacher

Zijn er verkiezingen in Mali geweest ? Zo te zien heeft mevrouw Schiffmacher vier keer gestemd.

Jammer, de betekenis van deze tatoeages ontgaan mij.

De tijd ontbreekt ( vragen ) om dieper in deze materie te duiken.

Als wij een keer in Amsterdam zijn wil ik toch langs het museum van Henk.

Hij zal beslist deze tatoeages in zijn collectie hebben.

Vrouwenavond

Dit stukje kan Lida beter schrijven. Een bewoonster van het dorp heeft enkele vrouwen uitgenodigd om een kijkje te nemen. Helaas waren alleen vrouwen welkom.

Ik mocht niet mee. Zo te zien op de door Lida genomen foto's staat het leven stil. Met stil bedoel ik dat het leven nauwelijks veranderd. Je gaat als het ware terug in de tijd. Hier wonen mensen die sterk sociaal zijn. Oma's letten op de kinderen en de oudere kinderen letten weer op oma.

Deze leefgemeenschappen zijn in mijn ogen autonoom.

De bewoners zijn compleet self supporting. Zij leven van de opbrengst van het land en de veestapel.

Dit is echt "back" to nature. Als je alles goed bekijkt dan is dit zo slecht nog niet. Deze mensen zijn als het ware een met de natuur. Alles is gebouwd met natuurlijke materialen.

De bewoners zijn goed gekleed en het dorp ziet er verzorgd uit.

Ogenblikkelijk moet ik denken aan de behoeftepiramide van Maslow.

Nee, deze mensen maken zich niet druk om de kredietcrisis.

Takoutala ( Mali )

Zo, dat is een mooi plekje. Een bivak aan een rivier.

De temperatuur is perfect.

Een deelnemer vroeg aan mij of het kwaad kon om hier te zwemmen. Hierop antwoordde ik: " Het hangt ervan af waar je zwemt." Ik wees hem stilstaand water aan en vertelde hem over bilharzia.

Hij schrok zich wild en stamelde: "Daar heb ik zojuist gezwommen.."

Het grapje van mij viel niet in goede aarde.

Wat krijgen wij nou. Een kudde banjert over "onze" camping.

Het is wel wennen, de avond valt snel.

Gelukkig zijn wij met daglicht gearriveerd.

Dit zal vaak niet lukken.

Omzeilen

Kruip door, sluip door op zoek naar de douane en de politie.

Gelukkig liggen er lijsten klaar met de gegevens van de deelnemers en auto's.

Hier kan ik een boek over schrijven. Het begint met: "Avez vous quelque chose ?", "Avez vous une cadeau ?" Later meer hierover.

Grens Senegal - Mali

Het is een drukke bedoeling aan de grens.

Het jumpteam heeft uitstekend werk verricht. De autoriteiten zijn op de hoogte van onze komst.

Er staat een heel ritueel op het programma. Eerst moeten wij ons in Senegal laten "uitstempelen" en de laissez passer inleveren.

In Mali moeten wij ons weer aanmelden en een andere laisser passer aanschaffen.

Om het overige verkeer, een stoet aan vrachtwagens, te omzeilen zochten wij een alternatieve route.

Goed slecht

Tijdens de briefing gaf Gert al aan dat de wegen er goed slecht bijlagen. Het jumpteam, bestaande uit Jean Claude en Mimi, dit is een team die de route verkent, had aangegeven dat er de nodige kuilen en putten te verwachten waren.

Bijzonder moesten wij opletten bij dorpen. Hier ligt de verkeersdrempel zo hoog dat die alleen stapvoets is te nemen.

Wij zouden vandaag kilometers moeten maken ten einde de grens van Senegal met Mali te bereiken.

Deze piste voerde over de Trans-Senegal Highway, welke was bekostigd door de Europese Unie.!

Mag jij raden wie met de uitvoering was belast.....de Chinesen...schiet mij maar lek.

Van links naar rechts. De meeste keren kan men de gehele rijbaan gebruiken maar bij tegemoetkomend verkeer...valt een put niet te ontwijken.

Op een zandpiste heb je nog de kans om lekker om je heen te kijken maar op deze weg is het uitkijken geblazen. Voor je het weet heb je weer een kapotte velg en dan praat ik niet eens over de koeien, schapen, varkens, geiten en ontelbare kinderen die voor je neus de rijbaan oversteken.

Dit is topsport.

Langs de kant van de weg staan ontelbare vrachtwagens met pech. Overal zie je stukken rubber liggen.

Kennelijk schijnt het niemand te interesseren. Wat moet de "economische schade" groot zijn.

Cést la Afrique, monsieur. 

Met dank aan Folkert, die voor de foto in een "putteke" wilde staan.

Tambakounda

Het is toch wel raar om zo door het "grasveld" te rijden.  Menig "distelstruikje" is door mij omver gereden. Ik was toen nog in de veronderstelling dat mijn Nankang banden onverwoestbaar waren.

De praktijk leert dat de banden niet tegen doornen kunnen. De zijkant van de band is hier gevoelig voor.

De praktijk is de beste leerschool.

Het landschap zie je veranderen.

Dit is helemaal ideaal rijden. Een zoutpiste. Met weemoed zal ik hieraan terugdenken.

Niks geen zandpiste waar je de banden moet aflaten etc.

Clam Clam

Wat is er lekkerder dan heerlijk sanitair te ontspannen op de Savanne ?

Als stadsjongen voel ik mij hier best wel thuis. Nadat ik conform de instructies mijn toiletpapiertje had verbrand en mijn behoefte als een Navy Seal had verborgen bemerkte ik gekriebel aan mijn been.

Oh, dat zijn plakmadammekes, die moet je met een tang verwijderen.

Gebruik je geen tang dan gaan "ze" in de huid zitten. Ondertussen heb ik aardig wat sokken vernield.

 

Overal kom ik onbekende insecten tegen. Toch wel een geruststellende gedachte te weten dat een arts meereist.

Een Touareg deelnemer wees mij op de aanwezigheid van slangen.

Ervaring om de goede van de slechte te onderscheiden zal ik hier niet in krijgen want ik heb die krengen niet in mijn eigen achtertuin.

Dan maar goed opletten waar wij lopen.