Klaar

Alles staat er strak bij.

Nu maar wachten op het verlossende telefoontje uit Duitsland. Ik ben benieuwd of de motorbehuizing past.

Inmiddels ben ik nog even bij 2CV Partners langs gegaan. Dit om te kijken hoe een en ander ervoor stond.

Aanstaande zaterdag arriveert het speciale chassis. Marco heeft de lijst met nieuwe onderdelen nog eens doorgenomen. Volgens hem was alles in huis.

Zaterdag moest Marco nog twee wagens afleveren maar hij heeft de komende week geen afspraken gemaakt. Dus wij kunnen knallen.

In de tussentijd ben ik nog even in mijn garage gaan scharrelen. Aldaar zag ik nog een oud motorblok liggen. Dit kunnen wij mogelijk, indien Herr Maurice niet op tijd is, nog inbouwen om zodoende de deadline van donderdag 7 augustus te halen.

In de tussentijd begin ik aardig onrustig te worden.

A long way home

Zojuist heb ik een link aan mijn weblog toegevoegd.

Het is een link naar de impressie van W. Laurens Dercksen over de Touareg Trail in 2005.

Naar mijn mening geeft dit verslag de omstandigheden aardig weer.

Persoonlijk kan ik er niet genoeg van krijgen.

Je moet er wel 27 minuten voor uittrekken maar voor je het weet is het weer voorbij.

Vooral van de muziek in de Sahara ( 04.42 ) krijg je kippenvel.

( zangeres, piano en drum )

Knallen met die subwoofer.

Mijn complimenten.

Pannenspons en staalwol

Alles wordt bijna perfect.

Eigenlijk was het de bedoeling niet om zo perfectionistisch bezig te zijn.

Addax moest een auto worden die in het uiterste geval in de woestijn achtergelaten kon worden.

Inmiddels krijg ik een "dubbel" gevoel.

De sierlijsten waren aardig geoxideerd. Het aluminium was flink aangetast. Met een pannenspons ben ik begonnen om een en ander schoon te maken. Vervolgens heb ik met staalwol de glans terug gebracht. Ik kon moeilijk met het mooie spuitwerk van Johan de oude geoxideerde sierlijstjes terug zetten. Om een en ander te laten "afsteken" heb ik alles maar in de "vermoeiende verf" gezet. Mooie afscheiding geel / zwart.

Montageklaar

Klaar !

De koets is wat zwaarder geworden.

Aan de onderkant heb ik een 2,5 literblik underbody seal weggesmeerd.

Dat houdt voorlopig de roest tegen.

Wat een monnikenwerk !

Johan had alle rubbers uit de portieren van Addax gehaald.

Ik dacht deze rubbers "even" terug te plaatsen. Dat viel goed tegen. De rubbers schoven voor geen meter.

Eerst heb ik de rubbers maar in de "Black Chrome"gezet. Hier werden zij lekker soepel van. Dit hielp een beetje. Naderhand heb ik een pot zuurvrije Vaseline genomen.

Milimeter voor milimeter kon ik het rubber in zijn sponning duwen.

Hiervoor zal best een trucje zijn maar daar heb ik nu niets meer aan.

Der Meister

Zojuist heeft Herr Maurice laten weten dat de geboorte van zijn Ultima ratio regum ( latijns voor het laatste argument van de koning, met andere woorden oorlog ) nog even op zich laat wachten.

Hij hoopt het kanon op vrijdag 1 augustus af te hebben.

Dit is aanzienlijk sneller dan het kanon van de Peking Eend. Johan van der Laan had dit blok op 16 maart in Duitsland besteld. Op zaterdag 17 augustus kreeg hij pas een belletje dat het motorblok gereed was. Dit is een levertijd van 5 maanden.

Ik kan nauwelijks wachten om zijn meesterwerk te zien.

Vandaag heb ik ook nog even telefonisch kontakt gezocht met de leverancier van de frituurvet kannen ( jerrycans )

Hij zou de goede opsturen. Ik ben benieuwd of dit weer een maand gaat duren.

Motor 710

Vanmorgen vroeg belde Herr Maurice mij wakker.

Hij was inmiddels al begonnen aan het ultieme blok.

Het blok, een laag compressie blok, wordt 710 cc. Dit blok wordt "custom made" gemaakt.

Dit naar alle eisen die gisteren de revue zijn gepasseerd.

De compressieverhouding wordt 8 : 1

Herr Maurice is in staat om zijn krukassen en dergelijke zelf te maken. " Dass können die junge Leute heutzutage nicht mehr "

In het Addax-blok komt een 295 / 7,55 mm/ 112 nokas.

Herr Maurice vertelde dat hij momenteel bezig was om het gewicht van het vliegwiel van 10,5 kilo terug te brengen naar 7-8 kilo om deze vervolgens in balans te brengen. Dit geeft een "Extrahohen Trägheitsmoment ( High Inertia )" Het vliegwiel wordt voorzien van een zogenaamde drievinger koppeling.

Na het gesprek heb ik hem nogmaals hartelijk bedankt dat hij voor ons zijn vakantie wilde onderbreken.

Ultima ratio regum

Dit is Hagener Strasse 22 te Letmathe ( Duitsland )

Hier hebben wij om 14.00 uur afgesproken met "Herr Maurice" Herr Maurice was net als wij keurig op tijd.

Tijdens de voortreffelijke Thaise lunch stelden wij ons aan elkaar voor. Herr Maurice was al op vakantie. Hij was voornemens om naar Marseille afreizen om nog veel dingen te regelen. Veel onderwerpen kwam ter sprake waaronder ook zijn ziekte.

Ik vertelde hem over mijn problemen. ( peanuts vergeleken met die van hem ) Het niet tijdig kunnen krijgen van een 2CV motorblok, de ellende van mijn VEGE blok etc. Tijdens het gesprek begonnen de ogen van "Herr Maurice" te glimmen.

Herr Maurice noemde type 2CV motoren waarvan ik het bestaan niet wist. Gelukkig nam hij voor mij de tijd. Het liefst werkt hij met motoren van het type A06/664. Deze blokken zijn sterk en kunnen op loodvrij rijden. Hierna volgde als het ware een lezing. In grove lijnen komt het hier op neer : "Wat wil je met de 2 CV gaan doen, Wat voor een brandstof ga je gebruiken, hoeveel ps moet het blok leveren, Waar ga je rijden, Wat wil je voor een overbrenging, Heb je hier aan gedacht heb je daar aangedacht etc. etc. " Ik voelde mij steeds kleiner worden. De ene technische term na de andere kreeg ik voor mijn oren. Zo goed is mijn Duits ook weer niet. Zonder enig probleem nam Herr Maurice de tijd. Op het laatst vlogen de vliegwielen over de tafel. Wat wil je ? Alsof wij over dartpijltjes aan het praten waren. Hij adviseerde de dikke en deed een traktor in het zand na. Ik zat ondertussen zoveel mogelijk aantekeningen maken. Toen hij besefte dat ik een serieuze kandidaat was die onder een simpele tijdsdruk stond was hij zelfs bereid om zijn vakantie met vier dagen uit te stellen.

Hij wilde gelijk een vernieuwde: "Ultima ratio regum" bouwen maar dan nog beter dan zijn Rallymotor Peking-Paris van Johan van der Laan.

Hij gaat zijn uiterste best doen de motor zo spoedig mogelijk klaar te maken. Ik moest de belofte doen om hem/haar in te rijden. Kortom het was een zeer leerzame en geanimeerde ontmoeting. Hier kan ik niet meer dan het volste vertrouwen in hebben.

Te 18.00 uur hebben wij de koop van een "super motorblok" bezegeld met het eten van twee "Frühlingsrolle" en een kop koffie.

Hierna ben ik in de zogenaamde "Stau" gaan staan. Diverse wegen waren door overvloedig regenval afgesloten. Eenmaal in Zoetermeer gekomen was het gelukkig weer droog.!!

Jerrycans

Het infuus voor Addax was gearriveerd. Althans dat dacht ik.
Het waren de vernieuwde Scepter jerrycans uit Canada. Ik had deze ruim een maand geleden besteld.
Deze jerrycans hebben een speciaal ontwerp om gemakkelijk te kunnen gieten.
De voor mij belangrijkste reden is dat zij gemaakt zijn uit hoogwaardige en zeer lichte kunststof.

Tijdens de Touareg Trail zag ik diverse vervormde metalen jerrycans. Deze zijn een stuk zwaarder maar ze begeven het onder het gewicht van de eend. ( bandenwissel )
Niet doen dus.

Wat schetst mijn verbazing. Bij het openen van de doos zag ik vierkante jerrycans. Deze heb ik helemaal niet besteld.! Ik had de platte besteld. Hoe is het mogelijk dat dit fout is gegaan. Op internet kruis je het vakje aan van de jerrycan van jouw keuze. Eenvoudiger kan niet.

Bij navraag bij de leverancier werd er telefonisch niet opgenomen. :-(

Ook hier moet ik weer achteraan.

Motorblok

Dit motorblok gaat het niet worden.

Vanochtend ben ik even langs Marco gereden om te kijken hoe ver alles staat.

Marco was net terug van vakantie.

Diverse onderdelen werden doorgenomen. Een belangrijk onderdeel, het motorblok van Mehari Club Cassis, was nog niet binnen. Dit blok had ik eind vorig jaar al besteld.

Onmiddellijk werd Mark van Boekel gebeld. Hij deelde mede dat Mehari Club Cassis de motorblokken niet kon leveren. Er waren problemen met deze blokken. Dat was een tegenvaller.

En nu?

De deadline van 7 augustus 2008 nadert met rasse schreden.

Ik besluit deze dag maar achter de computer te zitten.

De jacht naar een gereviseerd motorblok is begonnen.

Op de autobeurs in Brussel, eerder dit jaar, sprak ik met Johan van der Laan.

Hij is de auteur van het boek: " In een eend van Peking naar Parijs " een rit van maar liefst 16000 kilometer. Hij kende een Duitser van Franse afkomst Marc Maurice. Volgens Johan is Marc een genie op het gebied van motoren.

Met hem neem ik kontakt op.

Kleurcode

Wat is dit nu ?.

Alles heeft de kleurcode geel gekregen.

Rest mij maar een ding en dat is de stekkertjes opschuren

In de "moderne" eenden hebben de zeven draadjes elk een kleur. Bij Addax zijn alle draadjes groen. Dit om het gemakkelijk te maken.

Bodemplaten

Ideaal weer om met “vermoeiende verf” aan de slag te gaan. Het is niet te warm en niet te koud. Meneer Hammerite verdient aardig aan mij.
De bodemplaten en de voetenbak zijn nu aan de beurt.
Deze week heb ik nachtdienst.
Ook ik moet nu de wekker zetten om na vier uur de volgende laag te kunnen doen.
Maar ik heb het voordeel om nu alles met daglicht te kunnen doen. :-)

Ai, niet erg handig van mij om geen kranten onder de koets te leggen.
Op de marmeren vloer liggen overal kleine verfspatjes.
Zo zie je maar weer de klusjes komen automatisch naar je toe.

"Vermoeiende verf "

Deze terminologie trof ik aan op het weblog van Edwin.
Een mooiere omschrijving voor deze verf weet ik niet.
De tijd dicteert het resultaat. Binnen drie uur ( spuitbus ) moet een en ander gerealiseerd worden. Dit betekent voor mij het diverse keren zetten van een alarm op mijn gsm.

Nu is het brandstofgedeelte aan de beurt.
De vulpijp is aardig gecorrodeerd. Deze pijp ga ik maar behandelen met “vermoeiende verf “.
Ik heb het geluk dat alles binnen drie uur moet gebeuren want na drie uur mag er gedurende 6 weken geen nieuwe laag worden aangebracht. Het resultaat is prachtig. Bijna weer als nieuw.

Vervolgens wordt de brandstoftank van alle vuil ontdaan en aan een nauwkeurige inspectie onderworpen. In de tank mogen geen haarscheurtjes of barstjes worden aangetroffen. Na inspectie volgt het reconditioneren van de tank.

Het rubber, die de verbinding mogelijk maakt tussen de tank en de vulpijp wordt afgekeurd.
Dit is niet meer in staat om vloeistofdicht te functioneren. Dit rubber wordt dan ook vervangen en voorzien van gangbare slangenklemmen.
Weer is er een klein klusje geklaard.

Dashboard

Het dashboard stond al een tijdje op het programma. Gisteren hadden wij een aardige oplossing in ons hoofd. Normaliter past het dashboard van Andre ( PP-2CV ) perfect. Chapeau Andre.

Bij het vastzetten van het dashboard kwamen wij tot de conclusie dat de kachelpijp aardig in de weg zat. Op zich gelukte het ons om het dashboard te monteren maar als de ruitenwisser defect zou zijn dan kon je de kachelpijp niet meer verwijderen.

Helaas Andre, wij hebben geen alternatief. Wij moeten de houder aanpassen. Een gedeelte van de houder is weggeslepen om ruimte te creëren voor de kachelpijp. Nu kan men de kachelpijp makkelijk demonteren. Hierna werden diverse aanpassingen gemaakt om het dashboard alsnog met vier bouten te monteren. Deze komt nu niet naar beneden zetten.

Straks trakteren wij ons zelf op een lekkere Irish coffee en gaan dit heuglijke feit vieren dat alles toch op z'n pootjes terecht is gekomen.

Alhoewel Lida de smaak van het klussen aardig te pakken heeft en niet meer te stoppen is.

Daksluiting

Doordat gelukkig de rolkooi nog niet zijn definitieve plaats had gekregen kon ik met de daksluiting experimenteren. Telkens werd er een stukje afgezaagd. Om toch kracht te kunnen zetten bij het sluiten werd een vier milimeter gaatje geboord. Door dit gaatje kan ik een metalen staafje doen en het gebruiken als hefboompje. Zo op het eerste gezicht moet het werken.

Toch wel lekker om je dak van binnenuit af te kunnen sluiten.

Passen en meten

Het lijkt wel herfst buiten. Regen en veel wind.

Tijd om met veel koffie de situatie van Addax te aanschouwen.

Hoe gaan wij dit oplossen. Allereerst hebben Lida en ik maar besloten om het stuur te monteren. Het stuur is leidend.

Hierna is het allemaal milimeterwerk. Wij weigeren om in het dashboard te zagen. Een tiental mogelijkheden worden door ons bekeken. Telkens is het : " Het past niet. " of "Je kan er niet meer bij." of " Nu kan je de sleutel van het kontakt niet meer omdraaien. etc "

Door telkens de rolkooi eentiende van een milimeter te verplaatsen gelukte het eindelijk om een plekje voor het dashboard te vinden. Nu nog de bevestiging.

In het aftekenen en passen en meten is Lida een kei. Op het einde van de dag kan de houder van het dashboard gemonteerd worden. Stevig zit het nog niet. Op een Afrikaans "wasbord" komt de boel onherroepelijk naar beneden. Dit is een zorg voor morgen.

Al met al een heerlijke dag en wij prijzen ons gelukkig met het idee dat wij nog niet op vakantie zijn. Zonde met dit slechte weer.

Help, mijn man is klusser

Addax staat nu op de metalen schragen.

Thans wordt de onderkant van de koets aangepakt. Heel voorzichtig ben ik al begonnen met het verwijderen van het vuil. Wat een "fijnstof" komt er vanaf. Mijn neusgaten lopen langzaam vol. Het wordt hoogste tijd voor een stofkapje. Telkens moet ik op mijn horloge kijken om de tijd niet te vergeten. Om 15.00 uur begint het echte werk en ik wil nog van te voren douchen.

Laatste laagje

De accu van mijn GSM begon vanmorgen omstreeks 06.30 uur te piepen. Wat een irritant geluid is dat. Daar ik nog een hoop klusjes had te doen besloot ik maar vroeg op te staan.

Als eerste waren de spatborden weer aan de beurt. Zij kregen een tweede laagje underbody seal.

Nu zit er ongeveer 2 mm bescherming op. Nu ik toch onder de troep zit kregen de rubbers van de kachelslangen en tankdop een grondige beurt. Zij zijn weer als nieuw geworden.

De rest van de ochtend wordt besteed aan het schoonmaken van de onderzijde van de koets.

Dit zal wel niet afkomen omdat ik vanmiddag weer naar het werk moet.

Underbody Seal

Intimi weten dat ik een groot voorstander ben van Waxoyl. Wat een wereldspul is dat. Veel beter dan die bitumenzooi die na verloop van tijd hard wordt en dan gaat scheuren. Tussen deze scheuren gaat het namelijk roesten. Waxoyl blijft elastisch en bij eventuele steenslag neemt het zijn oorspronkelijke vorm weer aan. Het "kruipt" als het ware weer dicht. W"au"t importeerde, uit Engeland, dit wereldspul. Het ging toen per pallet.

Gelukkig heb ik nog een blik staan. Dit om de dorpels, gaten en kieren mee vol te spuiten.

Volgens mij is Waxoyl door Hammerite overgenomen. In een automaterialenzaak zag ik Underbody seal van Hammerite staan. In dit spul zit Waxoyl, the original, toegevoegd. Op de verpakking staat dat het de levensduur van de auto verlengt, bewezen weerstand tegen roest heeft en flexibel blijft. Dat is nu net de bedoeling.

Nog een voordeel van dit spul is dat het gemakkelijk met een kwast is aan te brengen. Alle spatborden zijn nu met dit spul behandeld.

De praktijk zal het leren of dit nu hetzelfde werkt als de Waxoyl van vroeger.

Ventilatieklep

Regen, regen en nog eens regen. Gelukkig staat Addax, lekker droog, in de serre. Gisteren heb ik bij Marco nog een afdichtingsstrip gehaald voor de ventilatieklep. Deze kunststof strip neemt geen water op. Dit i.v.m. de celstructuur. Hoe dichter hoe waterafstotender. Een leuk klusje voor vandaag.

De ruitenwisserasjes zijn door Marco gereviseerd. Het geheel loopt weer geruisloos. Eerst het vliegengaasje gemonteerd. Deze is eerst ontdaan van vliegen, roest en dergelijke en vervolgens in de bescherming gezet. De "ontwaseming" van de voorruit is door mij provisorisch gemonteerd. Eerlijk gezegd wil ik hier geen concessies aan doen. Per slot van rekening wil ik niet uitsluitend in Afrika rijden. Raid Laponie lijkt ons ook leuk en dan heb je dat alles broodnodig.

Patstelling

Metalen schragen

In het foldertje van de Gamma, die maandag in de brievenbus viel, stond als aanbieding een metalen schragenset voor 17,99 Euro.

De maximale belasting is maar liefst 250 kilogram per schraag. Voldoende voor de koets. De uitgeklapte afmetingen zijn 100 cm x 80 cm ( breedte x hoogte ).

Kennelijk is dit een leuke aanbieding. Er lagen slechts nog maar twee stuks op de pallet.

Ik wist niet dat er zoveel geklust werd.

Gaskabel

Gisterenavond na al die ellende heerlijk dom met het zicht op oneindig tv gekeken. Eerlijk gezegd beviel het best.

Relaxen.

Na te hebben uitgeslapen ben ik aan leukere dingen begonnen. Het optuigen van Addax. De mooi gespoten versnellingspook kreeg zijn eigen plekje. De knop van de choke werd ontdaan van jaren vliegenpoep en het kabeltje werd gesmeerd. Toen was het schuifje van de ventilatieklep aan de beurt. Dit schuifje liep ook al niet soepel meer.

In de schuif van de verwarming zat geen beweging. De lak bladderde er spontaan af. Deze maar gelijk geschuurd en gespoten. Ik moet zeggen dat het best wel een contrast is geel/zwart

Bij het monteren van de hoofremcilinder bemerkte ik dat er geen gat in de koets zat voor de gaskabel. Zie bovenste foto. Lida bood spontaan aan om het gat te boren. De maatvoering werd van Cluppie overgenomen. Het resultaat is een prachtig gat en de gaskabel past perfect.

Zie foto onder.

In de tussentijd had Marco gebeld. Hij heeft mogelijk een oplossing voor de daksluiting.

Kan ik weer lekker slapen :-)

Rolkooi

Geen steek verder gekomen vandaag. Het is voor ons een "butdag" geweest en dan druk ik het nog vriendelijk uit. Lida had een werkstuk op de computer gemaakt van drie A-viertjes. Zonder namen te noemen moest "iemand" iets op internet opzoeken. Het werkstuk werd afgeloten zonder op te slaan, gevolg werk voor niets :-(

In de tussentijd ging ik verder met Addax. Bij het monteren van de daksluiting, met veel moeite kon ik de sluiting monteren, ging het al fout. Het dak kan niet worden afgesloten. Johan heeft de buis van de rolkooi te dicht bij het voorraam gelast. De daksluiting kan de slag niet maken :-(

In afwachting van een goed idee ging ik verder met het monteren van het dashboard. Zoals je kunt zien staat ook hier de rolkooi aardig in de weg. Johan kan hier niets aan doen. Kennelijk is dit een andere rolkooi dan dat ik in mijn hoofd had. Bij Frank heb ik een andere rolkooi gekocht zonder het te weten. Ook hier is de maatvoering anders :-( De kooi staat meer naar binnen. Ik stop want ik ben aan het einde van mijn latijn en het weer werkt ook al niet mee, regen, regen..

IUCN

Nachtwerk was het plakken van de stickers geworden. Als eerste gunden wij de primeur aan Aukje ter Horst, Project Officer External Relations van het IUCN. Gelijk kregen wij te horen dat Aukje met zwangerschapsverlof was. Begin november, bij aanvang van de Touareg Trail, zou zij weer op kantoor zijn. Vanaf deze plaats wensen wij haar een voorspoedige bevalling.

Lida, Marco de directeur van 2CV PartnerS en ik willen ons inzetten voor het behoud van de natuur. Toch wel schrikken als je de lijst van de bedreigde diersoorten van het IUCN leest.

Addax, zo heet onze 2CV, is in werkelijkheid een woestijnantilope waarvan het bestaan uiterst kritiek is. Dit is dan ook voor ons een reden om aandacht voor de "rode lijst" van het IUCN

te vragen. Eerlijk gezegd is het voor ons een wens om dit prachtige beest in de vrije natuur te zien rondlopen. Tot op heden is het ons niet gelukt om een addax in de vrije natuur (woestijn ) aan te treffen. De ervaringen die wij opgedaan hebben in Benin geven ons in ieder geval de moed om door te gaan. Uiteraard staan niet alle dorpsbewoners te springen om die "gekke" touristen die zich met hun bestaan bemoeien maar met handen en voeten kunnen wij hun "vertellen" dat zij "goud" in hun omgeving hebben. Een addax leeft nu eenmaal niet op de Hoge Veluwe. Nu is het de kunst om dit "goud" op zo'n milieuvriendelijke wijze te ontginnen zodat een ieder er voordeel van heeft.

Team 2CV PartnerS

Alhoewel de voorportieren vrij moesten blijven van stickers, deze ruimte is bedoeld voor de sponsoren van de Raid, hebben wij toch gemeend om ons logo op de deur te plakken.

Op de voorschermen wilden wij ook team-stickers plakken doch dit hebben wij niet gedaan. Er zat namelijk verschil in de spatborden. Beiden schermen zijn origineel doch de maatvoering is anders. Bij het ene scherm zit het gat van het knipperlicht 1,8 centimeter lager dan het andere gat. ??

Wij besluiten deze teamstickers maar als laatste te plakken om zodoende te kunnen smokkelen.

Zelf heb ik geen plek meer over voor mijn eigen reclame, de 2CV sensor flens, hier heb ik eerlijk gezegd geen reclame voor nodig. Deze accessoire loopt toch wel. Addax zit nu vol.

Van de week neem ik kontakt met Rijk op om de T-shirts te bestellen.

2CV PartnerS

Als dit niet opvalt dan weet ik het niet meer. Vannacht zijn wij bezig geweest met het plakken van de stickers. Dit is toch wel een nauwkeurig karweitje om dit zonder luchtbelletjes te doen.

De sloten van de portieren zijn gelijk van nieuwe slotjes voorzien. In alle portieren zit nu Axxis-Dura en dat is te merken aan het gewicht. De portieren zijn een stuk lichter.