2 CV RAID ZWITSERLAND

Vrijdagmorgen zijn Lida en ik met Charly naar Zwitserland vertrokken.

De mini vakantie, welke bestond uit een piste over het asfalt, begon al met het dichttrekken van de voordeur. Heerlijk drie dagen eruit. Geen besoignes. Het motortje van Charly liep als een naaimachientje.

Sneller dan verwacht waren wij in Zwitserland. Daar hebben wij overnacht in een typisch Zwitsers houten huis. 's-Avonds hebben wij ons culinair laten verrassen door de chef die voor ons een meer dan voortreffelijke maaltijd voorschotelde. De volgende ochtend begaven wij ons naar het wedstrijdterrein. Cees jr. zat al in de bergen. In Grindelwald namen wij, tegen speciaal Volcom tarief, de trein naar de Kleine Scheidegg. Dit is halverwege de "Top of Europe".

( Jungfraujoch )

Op het wedstrijdterrein keken wij onze ogen uit. Wat veel deelnemers ! Het neusje van de zalm was er. Alle kampioenen uit Noorwegen, Zweden, Finland en vele andere landen waren vertegenwoordigd. Zelden hebben wij zoveel talent bij elkaar gezien. De spanning was te snijden.

Cees jr. moest zich weer kwalificeren. Wij zijn van de spanning maar een kop koffie gaan drinken. De een na de andere maakte een reuze klapper. Bij sommige stond het huilen nader dan het lachen.

In het restaurant kregen wij het verlossende sms'je: " Ik ben eerste geworden om in de finale uit te komen." Met andere woorden er bleven 8 deelnemers over. De rest kon naar huis. Snel zijn wij naar beneden gelopen. Wat een sfeer. Op de achtergrond was er muziek uit "onze" tijd. Led Zeppelin, Black Sabbath, AC/DC en vele andere. Ik ging even uit mijn bol met Thunderstrike. Zelf vonden wij het al een hele prestatie van Cees om bij de eerste 8 te eindigen. Dan was het tijd voor de finale. De binding van het snowboard brak. Dat kan toch niet !!! %@^#!! Wat nu !!

Als particulier heb je geen reserve spullen. Einde ?? Nee, Mathias Nordby uit Noorwegen eveneens een Technine rider gaf direct zijn board aan Cees. Er was geen tijd om de bindingen in te stellen, gaan als een banaan. De zenuwen gierden door onze keel. Als dat maar goed gaat. Ik maakte nog een vreugdedansje bij het zien van een "vette trick". De 30 minuten vlogen om. Hierna kwamen de heren aan de beurt. Paniek bij Mark Swoboda uit Oostenrijk. Zijn board was gebroken. Zonder na te denken gaf Cees zijn board aan Mark. Wat een teamspirit onder de deelnemers. Iedereen klapt en leeft met elkaar mee. Dan gaat de jury zich beraden. Wij zijn blij dat wij niet in de jury zitten. Wat is dat moeilijk om alles objectief te bekijken.

Dan worden de resultaten bekend gemaakt. Wat is dat, geen derde plaats ???

Cees jr is samen met Jesse Augustin 2e geworden. De eerste plaats ging naar de Noor Qivind Andersen. De Noor mocht naar Amerika. Wij vonden het een super prestatie. Tweede worden van al die kanonnen. Chapeau.

Na de prijsuitreiking ging Cees naar Laax terug en wij stapten in Charly om aan de terugreis te beginnen. Deze terugreis ging zonder "materiaal pech". Bij Charly staan weer zo'n slordige 2000 kilometer extra op de teller.

Leuk om hierbij te vertellen is dat Mark Swoboda, op Cees z'n board, eerste bij de heren is geworden.

Een knappe prestatie.!

Ceci n'est pas une voiture c'est une art de vivre