Extreme Makeover Part 3

In deze ontwaakruimte moet de auto van Lida nog 24 uur staan.

Cluppie moet bijkomen van de nodige transplantaties.

Op diverse plekken, waaronder drempels, C-stijlen, traverse etc., is er goed ingegrepen.

Hier heeft Cluppie een geheel nieuw voorruitframe gekregen.

Ja, dan heb je wel even rust nodig.

Ondertussen besprak Dr. Bogers de zichtbaarheid.

De lenzen ( voorruit ) waren in al die jaren wat troebel geworden.

Hij adviseerde nieuwe geharde lenzen. Het zicht en de veiligheid zou aanzienlijk verbeterd worden.

Van het montuur ( ruitrubber ) was ook weinig over.

De kofferklep, deurtjes en spatborden ondergaan een anti rimpel behandeling.

Het is de bedoeling dat de 2CV strak in zijn vel gaat zitten.

Raid Belgica Deel V ( finis[h] )

Dit kan in Nederland niet.

Even door de achtertuin van een agrariër rijden.

Trapper had al lang een schot hagel in zijn achterwerk ( koets ) gekregen.

Hier kan je duidelijk zien dat er ook op de "weg" is gezaaid.

Waar al die oude stafkaarten niet goed voor zijn.

Onderweg hebben wij aardig wat souvenirs meegekregen.

De auto zit onder de besjes, bladeren, takken etc.

Veilig en zonder noemenswaardige problemen heeft een ieder, dit keer bij daglicht, het atrium bereikt.

Het geheel had een zeer hoog Touareg Trail gehalte.

Ik weet niet hoe dit komt ;-)

De Raid werd afgesloten in de villa urbana met een heerlijke barbeque en goddelijk bier.

Langs deze "weg" willen wij Praefectus Castrorum Ludovicus en Matrona An hartelijk danken voor de gastvrijheid, het heerlijke eten en het ongelooflijk avontuur.

 

Het onmogelijke werd werkelijkheid.

 

 

Raid Belgica Deel IV

Over een brug te ver gesproken.

Volgens de Centurio's Erik en Rudi moet het kunnen.

Wij kunnen aardig terreinrijden maar dit is voor professionals.

Volgens archeoloog Ludo heeft hier ooit een weg gelopen.

Ik zie de Romeinse strijdkarren al rijden.

Wat was ik hier graag met mijn aanhanger gekomen.

Hier ligt voor een vermogen aan oude keien.

Lida voelt zich even James Bond, uit de film "For your eyes only"

" Love to drive through the country, don't you ? "

http://www.youtube.com/watch?v=CvJp1X3qiog&feature=related

 

 

Een "beetje" opvullen en wij kunnen er door.
De "weg" is goed slecht zou Gert zeggen.

Uhhh,.....Ludo..... ik..... durf.....dit...... niet.

Overigens, deze "weg" wordt opgenomen in het programma van de Heistse Bokkerijders.

Voor het geval dat, heb ik een goed alternatief.

 

Raid Belgica Deel III

Daar sta je dan in de middle of nowhere.

Gelukkig hadden wij twee jerrycans benzine bij ons.

Een benzinepomp zouden wij niet tegenkomen.

Onder het genot van een bakkie koffie en luxe broodjes van de organisatie vertelde Ludo uitgebreid over de suikerbieten.

De veredeling van bietsoorten met die een veel hoger suikergehalte hadden maakte het winnen van suiker uit de bieten rendabel. Normaal heeft een biet ongeveer 8% suikerinhoud maar door veredeling kan men zelfs 17% halen.

Hele gezinnen hielpen mee. Alles werd met de hand geoogst.

Na de oogst keerden de mensen weer terug naar hun geboortestreek.

 

Op bovenstaand punt kreeg Christian de vorige keer problemen met zijn versnellingsbak.

Vandaag zouden Alexandre en Christian weer aanhaken.

 

Hé, waar zijn wij nu beland ?

Een hek ?

In Nederland kom je zo'n ding al na een minuut autorijden tegen.

Ergo elk weiland is afgepaald.

 

Zou de Raid hier afgelopen zijn ?

Nee, hier loopt de Ruelle Gillot.

Centurio's van de Heistse Bokkerijders gaan deze "weg" in ere herstellen.

Volgens Centurio Erik kan het "net" ??

Voor mij, op dit moment, een brug te ver.

 

Raid Belgica Deel II

Dit optreden heeft de organisatie bakken met geld gekost.

Ludo wilde eerst wat Romeinen inhuren om het landschap een authentiek karakter te geven maar uiteindelijk koos hij voor een rigoristische geloofsgemeenschap. 

Hier loopt de Belgische variant van de Amish. Uit respect voor deze agrarische gemeenschap, zette Ludo zijn voertuig stil. Wij staan tot onze enkels ( lees: banden ) in de suikerbieten maar daar later meer over.

Op gepaste afstand kon ik dit tafereel op de gevoelige plaat vastleggen.

Wauw, "ze" bestaan nog anno 2012.

Waar ik deze mensen in Wallonië heb aangetroffen vertel ik niet.

Stel je voor, al die televisieploegen uit het buitenland, die inbreuk maken op hun privacy.

Nee dat kan je deze gemeenschap niet aandoen.

 

 

Wij rijden uren en komen geen enkele auto tegen.

Zelfs geen kinderen.( Donnez moi une cadeau )

Wel zag je af en toe een wandelaar. Je zag hem/haar dan kijken van:

"Hoe bent U hier gekomen ?" waarna vriendelijk de hand omhoog ging.

Knikkend en zwaaiend groeten wij terug.

Af en toe pakken wij een stoeppie, rijden de verharde weg over en rijden zo een nieuwe akker binnen waar kennelijk een weg moet liggen.

Deus Sol Invictus werkte goed mee waardoor het dak van Trapper volledig open kon.

 

Wat is dit toch mooi.

 

Uniek is een beter woord.

 

 

Raid Belgica Deel I

Waar kan je een Raid Belgica beter beginnen dan in Tienen, de vroege nederzetting Thuinas.

Tienen is bekend om de Gallo Romeinse vondsten. Zij hebben er zelfs een museum.

Het deel tussen Tongeren en Tienen is de best bewaard gebleven Romeinse weg in België. Ze heet hier "Romeinse Kassei"en "Romeinse Weg"

Vanuit de lucht, eerlijkheidshalve heb ik het niet gezien maar volgens Wikipedia, valt het meteen op hoe deze nochthans niet verharde weg zich kaarsrecht door het landschap snijdt.

Intimi kennen Tienen ook van de lakenindustrie. Dan moet je niet denken aan lakens maar aan stoffen gemaakt uit wol. Deze lakens waren populair onder de Romeinen vooral omdat hij slijtvast en vuil en waterafstotend was. Hierdoor ging lakenkleding lang mee en had weinig onderhoud nodig.

Jammer dat ik dit zo laat weet want anders had ik mijn autostoelen van de 2 CV met lakenstof uit Tienen laten bekleden.

Wij werden hartelijk ontvangen door  Praefectus Castrorum Ludovicus. Ik mag hem als bijna Veterani Missio Lausaria of honesta missio bij zijn voornaam noemen. Afgekort Ludo.

Ludo is in het bezit van oude stafkaarten van het Romeinse leger. Deze stafkaarten maakten het mogelijk om over onverharde paden door België te rijden. Kan dat in deze tijd ? Het antwoord is kort maar krachtig : Ja, dat kan !

De foto's gaan het bewijzen.

Je moet dan wel iets van de geschiedenis afweten.

Maar met een oudheidkundige aan het stuur van een 2CV is dit geen probleem.

Zo'n Raid Belgica uitzetten heeft beslist de nodige dagen cq weken aan voorbereiding gekost.

Om deel te nemen aan de Raid Belgica moet je niet bang zijn dat de 2CV beschadigd kan raken.

 

 

Extreme Makeover Part 2

Chris van Charleston Restauratie belde op met de mededeling dat Cluppie binnen stond.

Cluppie gaat flink onder het mes en staat thans in de operatiekamer.

Ja, ruim 24 jaar buiten staan heeft de nodige souvenirs opgeleverd.

 

Kijk het voorruitframe moet worden weggesneden. Hier valt weinig eer aan te behalen.

De roest heeft zich te ver uitgezaaid.

De drempels, die door mij zorgvuldig met kit zijn opgevuld, dit om door de keuring te komen, worden door Dr. Bogers, die gekleed was in een spierwitte overall, chirurgisch weggesneden.

 

Ten tijde van boven afgebeelde foto ontbrak Dr. Quintus, de anesthesie medewerker van Dr. Bogers.

De kliniek was aardig gevuld met lachgas dus met de narcose van Cluppie zat het wel goed.

Wordt vervolgd.

 

Lasershow

Eigenlijk hadden wij gisteren klaar willen zijn.

De opening van het afdak zou gevierd worden met een lasershow.

Wauw, wat was het zondag toch schitterend weer.

Het afdak heeft een nieuwe dimensie gekregen.

Het zorgt ook voor schaduw.

Panther staat al dominant onder het afdak. 

Gadsie, wij komen onderdelen tekort.

Graag hadden wij de afvoer van de dakgoot op de bestaande riolering aangesloten.

Wij komen een bocht van 45 graden tekort. 

Onze handen zitten onder het teer.

Wat een wereldspul is dit. Hier komt absoluut geen vocht doorheen. !

Met deze temperatuur wil bovenstaand artikel wel "smelten"

Wij komen nog zes meter tekort.

Waarom moet de Hornbach nu op zondag dicht zijn ?

De avond gebruiken wij nu maar om ons politiek te oriënteren op de aanstaande verkiezingen.

Dat is ook belangrijk.

 

Onmisbaar gereedschap

Bij de aankoop van de dakplaten kregen wij te horen dat een slijpschijf de dood was van een dakplaat. De "vonkenregen" zou de verf aantasten. Vervolgens zouden de dakplaten gaan roesten.

 U heeft een "knabbelaar" nodig vertelde de man.

"Een knabbelaar" wat is dat nou weer.

Een apparaat dat metaal braamloos kan bewerken, knippen, mooie rondingen kan maken, antwoordde de man.

Daar wij geen metaalbewerkers zijn besloot ik deze te huren.

Het is dat wij geen "metaalknippers" zijn maar wat werkt dat ding fantastisch.

De knabbelaar  knipt het metaal alsof het boter is.

Wel uitkijken waar je loopt want het knipafval is bijzonder scherp.

De zolen van mijn schoenen waren bezaaid met super scherpe "mesjes"

 

Voor de aansluitingen van de dakplaten gebruiken wij Shell Tixophalte.

Dit om de eventuele capillaire werking tegen te gaan.

 

 

Houtbehandeling

Dit gaat toch even wat sneller dan met de kwast.

Hier brengt Lida, in haar zelf gebouwde spuitcabine, de eerste verflaag aan.

Er gaan heel wat doosjes schroeven er door heen.

Vervolgens brengt Cees jr. met een roller de tweede laag menie aan.

De liters verf verdwijnen als sneeuw voor de zon. 

Materiaal

Toch wel lekker dat wij de aanhangwagen van GV-Constructions konden lenen.

Vier dakplaten waren namelijk al vijf meter lang. Je kan bijna alles in een 2CV vervoeren behalve dit stapeltje dakplaten. 

De garage is nu een opslagplaats. Hier ligt even 640 kilo aan constructieplaten !