Groot - GroTER - GROOTST

Telkens als ik voorbij Rotterdam rij vallen mij de enorme hoeveelheden aan containers op. Vooral die van de Chinese firma's. Rotterdam is niet meer de grootste haven van de wereld. Shanghai heeft de eretitel overgenomen. Inmiddels heeft China een aardige greep op de haven in Rotterdam. Van de week kreeg ik een uitnodiging om met Cosco in zee te gaan. Addax wordt vervoerd met MS Cosco Pride. Even checken aan wie ik Addax toevertrouw.

Op de site van de China Ocean Shipping ( Group ) Company lees ik dat de Cosco Pride een spiksplinter nieuwe boot is. Niet zo maar een bootje maar het grootste containerschip van de wereld. Tevens viert de firma haar 50-jarig bestaan. Reden voor een feestje.( korting )

Een beetje trots zeg ik tegen Lida: Zie je het voor je ? Addax op het grootste containerschip van de wereld. Dat is toch kicken ?" "Als het maar niet zo afloopt als met de Titanic" antwoordde Lida.

"Maar dan heeft Addax er wel opgestaan." antwoordde ik.

"Mocht de Cosco Pride vergaan dan hebben wij een prachtige duikstek" zei ik positief. "Maar dan moet jij weer medisch gekeurd worden, werk maar lekker aan de berg papieren want zoals ik het lees kan de Chinese douane aardig moeilijk doen.": antwoordde Lida.

Ondertussen krijg ik een e-mail van de firma Aeroflot binnen. Een schemawijziging ! !!&^%$#@ :-(

Het cabinepersoneel gaat toch niet koeren over de dienstkleding en met de uitdrukking: "Cést L'Afrique monsieur" neem ik geen genoegen.

Kijken of Dmitri Medvedev, de president van Rusland, in mijn telefoonlijst staat.

Nee, dan maar Peter d'Hamecourt want die heeft ook kontakten in het Kremlin.

Rusland gaat toch zeker niet die geoliede machine uit China tegenwerken.

Nog beter lijkt mij een e-mailtje richting Hu Jintao, de president van China, dan kan ik gelijk bij hem voor de deur, op het plein van de Hemelse Vrede, een parkeerplaats voor Addax reserveren.

Medisch attest

"Nee, dat kan niet", zei de receptioniste van mijn huisarts toen ik om een medische verklaring kwam vragen. Bij het woord "nee" schieten altijd mijn nekharen overeind. "Een huisarts kan geen onafhankelijke verklaring afgeven", vervolgde zij. Hierop liet ik haar de het persoonlijk medisch formulier van de Touareg Trail zien. Hierin staat specifiek om de verklaring van de huisarts. Wie kent je nu beter dan je eigen huisarts zou je zo zeggen. "U kunt beter naar een andere arts gaan !", klepte zij vrolijk verder. Ik snap wel waar de schoen wringt. Zij bedoelde te zeggen dat de andere arts ook hieraan moest verdienen.

Vorig jaar heb ik heel wat geld neergelegd voor medische verklaringen. Al wil je lekker plonzen in het water dan vragen zij eerst om een medische verklaring, afgegeven door een daarvoor opgeleid persoon. Met andere woorden, niet je eigen huisarts maar een "duikarts".

De laatste keer dat ik voor een medisch "specialist" moest verschijnen was voor de verlenging van mijn vrachtwagenrijbewijs. Eerst moest ik een zogenaamde "Eigen verklaring & geneeskundig verslag" kopen !

Hierna moest ik een afspraak maken bij een medisch "specialist". Onnodig te vertellen dat de tarieven van de specialisten in Nederland vrij zijn. Op een bepaalde dag maakte ik een afspraak in Zoetermeer. Ik had om 13:00 uur afgesproken. Nadat ik mijn auto keurig in de parkeergarage had geparkeerd was ik ruim op tijd. De wachtkamer zat bomvol. Enthousiast riep ik: "Komen jullie ook voor een rijbewijskeuring ?" Als blikken konden doden..."Nee, natuurlijk niet, riep een man. Toevallig zag ik een collega zitten en de plaats naast hem was vrij. Algauw spraken wij over het werk. De collega raakte wat geirriteerd en sprak met enige stemverheffing. Hierop greep de doktersassistente in. "Dit beinvloedt uw bloeddruk", zei ze. Daar ik al ruim een uur in de wachtkamer zat, dacht ik dat zij mij vergeten waren. Ik liep naar de balie om een en ander te checken. Wij weten van uw komst maar het spreekuur loopt uit. Gevat antwoordde ik: "Ik kom niet voor het spreekuur en dit is niet goed voor mijn bloeddruk." Loopt U dan maar met Janneke mee. Janneke noteerde mijn bloeddruk, de zicht- en gehoorgegevens en vulde deze in op een formulier. Gelukkig was alles goed. Hierna kwam ik bij de "specialist". "Ik zie dat U kunt lopen. Dat is goed." zei de specialist. "U kunt mij een hand geven. Prima ! " Hierna stempelde hij het formulier af. Enigszins beduusd verliet ik de "praktijkruimte". "Oh ja, voordat ik het vergeet: "U kunt bij de balie pinnen en vergeet vooral de postzegel op uw formulier niet !"

Momenteel ben ik het formulier van de GGD Den Haag Reizigersadvies & Vaccinatiecentrum aan het invullen. "Bent U ergens allergisch voor ??" Ja, denk ik, het invullen van al die medische verklaringen die je een godsvermogen kosten.. Gelukkig heb ik enkel de keus uit: 1. kippenei(-eiwit ) of 2. medicijnen. Met een gerust hart kan ik nee invullen.

"Bent U van plan op korte termijn zwanger te worden ?" 

Hier moet ik even over nadenken ........

"Zijn er nog andere zaken die u wilt bespreken ? "

Ja, waarom mag een bezoeker van Disneyland Parijs, zonder medisch attest, wel in de achtbaan zitten ?

"Hier komt verandering in."

"Dank U voor de tip."

"Het is jouw schuld dat wij nu moeten betalen." hoor ik straks een van mijn kinderen roepen als zij een bezoek aan de Efteling brengen.

Hopelijk is er dan een medisch paspoort.....

Risico's

Wil jij de garage afsluiten ?, vroeg Lida gisterenavond. Natuurlijk zei ik en vervolgens liep ik in het donker naar de garage. Inmiddels weet ik de weg. Bij de deur aangekomen brak ik bijna mijn nek over de motor van mijn zoon. Ik weet nog dat hij zei: "Ik heb de motor onder het afdak gezet." Dit was ik uiteraard vergeten.

Al scheldend kwam ik weer binnen. "Nou anders kan jij er ook wat van met al die troep voor de deur", antwoordde Lida. Mijn mond was gelijk gesnoerd. Het nemen van risico's, de meeste ongelukken gebeuren thuis, probeer ik te voorkomen. Ik wil liever een ongeluk buitenshuis. Deze kans is theoretisch namelijk veel kleiner.

Hierboven ben ik mijn Lego over twee auto's aan het verdelen. Ik moet twee pakketjes met gereedschap en reserveonderdelen maken.

Het allergoedkoopste gereedschap, veel van het merk "Kinzo", gaat naar China. Dit spul is afkomstig uit de voordeelbakken van bouwmarkten. Toevallig lees ik: "Dit KINZO produkt is levenslang gegarandeerd tegen materiaal en produktiefouten." Altijd makkelijk, stel dat het gereedschap vervormd, wat niet ondenkbaar is, dan kan ik het in het "thuisland" omruilen.

Kleine lettertjes

De wind giert om het huis. Heerlijk om lekker, tussen de stapels papier en kussens, binnen te zitten. Tijd om de kleine lettertjes te bestuderen.

In de instructies van de Raid China zag ik toch wel wat dingetjes over het hoofd. Nu het buiten goed regent heb ik de tijd om al die pagina's te spellen. Wij moeten toch aardig wat meenemen. Wat mij opvalt is het verschil met de Touareg Trail. De Touareg Trail heeft aanzienlijk minder eisen. Maar die hebben weer een advocaat die ervoor zorgt dat je geen poot hebt om op te staan maar Gert kennende zal dat wel los lopen.
In ieder geval is thuisblijven geen optie. De risico's die ik hier neem, bijvoorbeeld struikelen over een snowboard, uitglijden over een natte vlonder etc. zijn groter dan deelnemen aan een Raid.

Het lijkt er wel op dat de Chinezen niets aan het toeval overlaten.

Een brandblusser had ik al maar bovenstaande moet erbij. Een brand- en een reddingsdeken.

Ik lees: Each team will be equipped with a set of commonly used medicine for free met andere woorden ik kan mijn huisapotheek thuis laten.

Goed te lezen dat: "Doctors and nurses will attend throughout the event." Er is zelfs spreekuur tussen 20:00 uur en 22:00 uur. Altijd makkelijk als een Peking Duck slecht is gevallen :-)

Wel maak ik mij nog even zorgen over de Entry Qualifications: "Possession of Insurance that is required by Chinese embassy"..........

Het minst druk maken wij ons over de leeftijd. Wij zijn ( net ) de 20 gepasseerd dus wij mogen meedoen.

Hoosbuien

De weersvoorspelling beloofde niet veel goeds. Het zou het hele weekeinde regenen.

Toch besloten wij naar de 11e Roosendaalmeeting af te reizen.

Per slot van rekening moet Trapper uitgetest worden.

In de miezer regen hebben wij de tent opgezet. Koud hierna begon het te hozen. Al gauw waren mijn sneakers doordrenkt van het hemelwater. Dit kan toch niet leuk zijn. Dan maar in de bustent een wijntje drinken. Waar zijn de luifelstokken, waar is het tafeltje en zo kan ik nog even doorgaan.

Alles lag uiteraard thuis. Geen nood de meeting staat bekend als een all inclusive meeting.

Joop en Jenny hadden de loods, die zij tot hun beschikking hadden, omgebouwd tot een luxe restaurant.

Wij vielen met de neus in de boter. Wij konden als het ware gelijk aanvallen. De tafel was keurig gedekt en onnodig te vertellen dat het eten super smaakte.

Alras werd het tijd om te darten. De eerste ronde lag ik eral uit :-(  

Martin, de uiteindelijke winnaar, liet mij alle "hoeken" van het dartboard zien.

Lida verging het iets beter. In de finale bleek Eus haar meerdere.

Ondertussen werden wij voorzien van een hapje en een drankje. De avond vloog voorbij. 

Op zaterdag stond een roofvogel demonstratie op het prograqmma. Wat heb ik een bewondering voor de presentator. Die goede man heeft nooit vrij. Ga er maar aan staan, die "meneer" boven, een kerkuil vreet al tig muizen. Hoeveel weet ik al niet meer. Er werd een bak aan informatie uitgestort.  Een ding is zeker. De vogels hebben een goed leven bij deze man. Nee, deze hobby is niets voor mij.

Kijk deze jonge torenvalken kan je gemakkelijk fotograferen. Bij de andere vogels viel dat goed tegen. Ik bleef deleten. Telkens als zo'n vogel je aankeek stelde je scherp, bij het moment supreme, het afdrukken, draaide die "klote" vogel zijn kop 90 graden en je hebt een prachtige foto van een hoop veren.

Na het programma zijn wij snel gaan shoppen en tanken in België.

Van het uitgespaarde geld kochten wij lootjes voor de loterij.

Dit was niet normaal. Wat een prijzen. Het is razend knap hoe zij dit ieder jaar toch weer voor elkaar krijgen. Jammer te horen dat Vervat volgend jaar geen hoofdsponsor meer is.

Het zou ondoenlijk zijn om alle prijzen te vermelden. Bijzonderblij  waren wij met de campingkachel en een doos vol sjor- en spanbanden.

Op zondagmorgen werd er gezamelijk ontbeten en werden de vaders in het zonnetje gezet.

Ik kreeg van Rick een prachtige gereedschapskist.

Na een ieder hartelijk te hebben bedankt kunnen wij, ondanks dat de weergoden ons niet gunstig waren gezind, terugkijken op een super weekeinde.

Spelen met licht

Helemaal enthousiast gemaakt door Frau Dremel ben ik begonnen met het fotograferen van moeilijke plekjes. Spelen met licht.

Bovenstaande foto is genomen met mijn Nokia N8. De handleiding van dit toestel had ik, mocht ik mij vervelen, meegenomen. Eerlijk gezegd ben ik niet verder gekomen dan het overzetten van foto's op mijn geheugenkaart. De rest, waaronder HD-filmen, komt hopelijk wel op de wereldmeeting.

Het belangrijkste, bellen, heb ik al onder de knie.

Eigenlijk ben ik al te laat voor een mooie zonsondergang.

Hier heb ik gebruik gemaakt van een statief. De meeste foto's heb ik kunnen weggooien. ( deleten ) Zij waren allemaal bewogen.

Je maakt nu gebruik van "tegenlicht" de ondergaande zon.

Deze foto is zoals je kunt zien met een flitser gemaakt. Het geeft weer een ander effect.

Aan deze steiger lag de zeilboot, genaamd Deukensteijn,  van Deukie afgemeerd. Degene die wilde zeilen,

 kon zich bij hem melden. In verband met de hitte werd hier goed gebruik van gemaakt.

Nu ik dit schrijf is het over met de de pret, de temperatuur is sterk gedaald, het regent weer en morgen roept het werk weer.
De ANWB spreekt van "een massale uittocht."

De Compagnie

Restaurant de Compagnie, gevestigd Markt 3 te Almere, dankt zijn naam aan de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) opgericht in 1602.

De VOC bestond van 1602 tot 1799 en beheerste in die tijd de handel in peper en specerijen tussen Nederland en Azië.

Maar zover gaan wij niet terug in de tijd.

Wat boven in het water zwemt ligt hier op het bord.

Bij restaurant de Compagnie zwaait chefkok Michel Visscher de septer. Hij wil met zijn keukenteam het beste restaurant van Nederland worden.

Dit heeft niets te maken met de bouw en inrichting van een 2CV maar de eend smaakte goddelijk. Alles maar dan ook alles was perfect op elkaar afgestemd en met de hand bereid.

Voor 18 euro heeft men hier een top drie gangen menu.

Wij prijzen een ieder dit restaurant aan.

Bij een eventuele volgende meeting gaan wij beslist hiernaar terug.

Historisch Festival Almere

Effe niks doen. Heerlijk de stekker eruit trekken.

De Citroën Club Nederland organiseerde tijdens het Historisch Festival Almere de Waggelmeeting.

Op donderdag 2 juni besloten wij naar deze meeting, welke werd gehouden op een oude camping, af te reizen. Op de radio hoorden wij dat in verband met het mooie weer half Nederland naar de camping ging. Overal stonden files.

Bij de meeting aangekomen moesten sommige deelnemers "inschuiven". Diverse terreinen waren al vol.

Het gelukte ons, achter de campers van Louis en Hans, een plekje te bemachtigen. Hier stonden wij lekker in de schaduw. De sfeer was super. Voor ons was dit de eerste meeting van dit jaar.

Op het terrein keken wij onze ogen uit. Over de "beveiliging" behoefden wij ons geen zorgen te maken.

Wat een genot is het om tussen de deelnemers, die een hobby hebben, te lopen.

Wij liepen als het ware terug in de tijd.

Het was geen loze belofte van de gemeente Almere: "Nu nog historischer!"

Gescheurd

Uitgedroogd en gescheurd zijn de stoelrubbers van Trapper. Hoe is dat nu toch mogelijk ? Op de achtergrond hoor ik Lida zeggen: Hoe oud zijn die rubbers wel niet ?" Ik graaf in het verleden. Heb ik die rubbers wel ooit vervangen ? Jazeker met oude rubbers uit een andere stoel. Nu wordt het de hoogste tijd om sommige rubbers toch echt af te schrijven. Hopelijk kunnen wij nu heerlijk relaxt door Afrika rijden.

In de tussentijd heb ik nog een bezoek gebracht aan het atelier van Gerben, GV-Constructions.

Aldaar kon ik mijn ogen niet geloven. Gerben is als een speer gegaan. De tekening van Frau Dremel, geinspireerd door Spiderman, was tot leven gekomen.

Perfect.

 Nog een paar gaatjes boren en het geheel gaat naar de verzinkerij.

Ondertussen kunnen wij aardig een voorstelling maken hoe een en ander eruit komt te zien.