Slecht nieuws

Gisterenavond omstreeks 19.15 uur kregen wij van de politie uit Eindhoven te horen dat mijn broer Frits is overleden.

Dit nieuws is ingeslagen als een bom.

Dakriempjes

Je hoeft de Trail maar te volgen en je komt van het ene idee op het andere. Eerst zorgen dat de boel waterdicht is en nu zorgen voor een open dakje om de zon een kans te geven de kleding te drogen.
Wij hadden uiteraard al een perfect dak. De keus was gevallen op het Tenax systeem. Dit wil zeggen bij hoge temperaturen niet trekken aan de dakriempjes maar even omhoog trekken en los is de sluiting. Nu de bevestiging ervan. Boven op het dak zijn de "oude" gaatjes nog goed te zien. Het is een kwestie van doorprikken en monteren maar.


Binnen in Addax is het totaal een ander verhaal. Wij "ontmoeten" onze rolkooi voor de zoveelste keer. Het is niet goed om van te worden. Met behulp van een ouderwetse koevoet gelukte het ons om ruimte creëren om het riempje tussen de koets en de rolkooi te krijgen. Hierna volgde het bevestigingspunt.
Al met al, wij kunnen nu het dak oprollen en vastmaken.

Rangeergrepen.

Als ik al dat trekken, duwen en graven zie op de foto's bij de Touareg Trail doet mij dit gelijk weer aan een aanpassing herinneren. Ik ben de grepen vergeten. Via een caravanbedrijf ben ik nog aan de oude opbouw rangeergrepen gekomen. Tegenwoordig zijn de meeste grepen geïntegreerd.
Ondertussen heeft Lida blaren op haar handen van het knippen. Het binnendashboard wordt in vorm gemodelleerd.Na een paar uur knippen, passen en nog eens knippen en passen, dit in verband met de alom aanwezige rolkooi, is het dashboard gereed. Het past op de millimeter. Heerlijk zo'n "vakvrouw" . Nu heb ik eindelijk mijn asbakje...

Laadvloer

Laat de bagage maar komen. Alles kan via de laadvloer naar binnen. De tweede reserveband is mooi weggeborgen. Ik ben toch benieuwd hoe Lida de indeling gaat doen. Waar komt het gereedschap, reserveonderdelen, EHBO-doos en zo kan ik nog een tijdje doorgaan.
De stuurstang is voorzien van een stofhoes. Door deze opening kan het rode stof niet meer naar binnen. Het rubber zit dik in de MS-Polymeer. Dit is de universele lijm en kit van Würth. Ik lees op de verpakking dat de kit naast de carrosseriebouw ook uitermate geschikt is in sanitaire ruimten. Handig als je de auto niet uit kunt.......

Voetenbak

Frau Dremel is bezig met een mooi rond gat te maken waar het afdichtingrubber moet komen van de stuurbuis. Inmiddels ben ik begonnen met het boren van gaten. Dit moet wel omdat de voetenbak een afgesloten geheel is. Tevens is de voetenbak een van de vele "zwakke" plekjes van de 2CV. Het wil er nog wel eens roesten. Om dit te voorkomen heb ik een doos met spuitbussen Tectyl gekocht.

Helaas is de "zomer" voorbij anders had ik Waxoyl in de gaten en kieren gespoten maar dit spul is bij deze temperatuur niet vloeibaar.

Ondertussen ben ik bezig om met oude lappen de Tectyl op te vangen want het komt van alle kanten onder de koets vandaan. Een schier onmogelijke opgaaf.

Daar gaat mijn schone garagevloer maar je moet het altijd positief zien want nu pas weet je waar een kiertje zit. Dit kiertje kan je altijd dichtkitten.

Boven het dashboard, precies onder het raam zit nog zo'n mooi hol plekje. Ik ben benieuwd waar de Tectyl nu uitkomt. Voor alle zekerheid zullen wij een oud dekbedovertrek achter de hand houden.

I am singing in the "rain"

Droge voeten

Ideaal als je zweetvoeten hebt. Je rijdt met je 2cv door een riviertje en je voeten krijgen automatisch een verkwikkend bad. Het water gutst door de opening van de stuurstang naar binnen.

In ons kikkerlandje hou ik het maar op droge voeten. Zoals je kunt zien is de stuurbuis van Addax door Marco aangepast. Mocht de vooras van Addax een oplawaai krijgen dan kunnen wij nog altijd sturen.

Vanavond zal ik aan Frau Dremel vragen of zij een mooi rond gat kan dremelen waarin ik een rubberen hoes kan monteren want ik wil dat gat toch waterdicht hebben.

Waarschuwingslichten

Je kent dat gevoel wel. Je rijdt met het gehele gezin inclusief aanhangwagen op een Duitse autobaan. Van alle kanten vliegen de auto's om je heen. Af en toe krijg je een "hartstilstand"

Sinds die tijd hebben wij waarschuwingslichten in de eend gebouwd. Bij Stuut en Bruin, dit is een elektronicazaak in Den Haag, heb ik een klein schakelaartje gekocht. Dit schakelaartje kan je mooi wegbergen in de richtingaanwijzer van de 2CV.

Nu kunnen wij onze achterliggers op tijd waarschuwen voor diepe gaten in het wegdek of een leuk café langs de kant van de weg.

Oh ja, de toerenteller komt van Andre Jacques.

Startrick Tuning

Om 05.30 uur ging de wekker. Als "carnavalsliefhebber" ben ik niet afgereisd naar het zuiden ( beneden de rivieren ) maar naar het oosten. De wijzen komen uit het oosten is mij geleerd. Het is het 11 november 2008. De elfde van de elfde. Precies om 06.00 uur ben ik met Addax vertrokken naar het plaatsje Gaanderen. Wat was het abnormaal druk op de weg. Het was kommer en kwel ( wil iedereen in de raad van elf zitten ? ) Voorbij Zoetermeer kon ik aansluiten in de file. Het weer was bar en boos. De ruitenwissers hebben op weg naar Gaanderen niet uitgestaan. Dit gaf mij mooi een gelegenheid om Addax aan een test te onderwerpen. De hoeveelheid water die normaliter naar binnen komt is aanzienlijk minder geworden. Lekvrij zal ik Addax niet krijgen. Nu lekt Addax nog via het ventilatieklepje. Nu komen nog wat "druppeltjes" via de knop van het draaimechanisme naar binnen. De aansluiting van het dak is in ieder geval lekvrij !

Iets over 09.00 uur kwam ik bij Startrick Tuning aan. Hans bood mij allereerst een lekkere bak verse koffie aan. Dit kon ik na dit testritje wel gebruiken. Daarna moest Addax de testbank op. Inmiddels had ik de raad van Herr Maurice opgevolgd en de sproeier van de tweede trap veranderd in 120 millimeter. Hierna volgde nog vele "runs". Uiteindelijk zijn wij bij sproeier 130 millimeter blijven "hangen". Vervolgens werd de ontsteking onder de loep genomen. Middels een stroboscoop kon ik zien dat het niet regelmatig verliep. De ene keer liep het "puntje" naar links de andere keer naar rechts. Naar de mening van Hans kon hier nog wat pk's in verdiend worden.

Over deze materie wil ik nog eerst met Herr Maurice overleg hebben. Zelf heb ik nog steeds de 1 2 3 ignition in mijn achterhoofd. Hier, heb ik zeer goede ervaringen mee. Het is een kwestie van starten en lopen. Na al die jaren heb ik in ieder geval geen problemen gehad.

Ik kan terugzien op een leuke wederom leerzame dag. Op het einde van de "runs" bleken wij dezelfde bekende te hebben. Een geanimeerd gesprek volgde.

Zoals je kunt zien zijn er er bij Addax 3.86 meer pk's bijgekomen.

Derde remlicht

Gisteren zijn Lida en ik wezen shoppen bij Auto Electra in Naaldwijk. Wij moesten nog een antenne hebben voor Cluppie. Aldaar zagen wij ook een derde remlicht. Dit remlicht had 28 heldere Leds en was verstelbaar. Het geheel was gemaakt van hittebestendig materiaal tot 115 graden Celsius en kostte maar 9.95 Euro. Dit is ideaal om in het stof of in de sneeuw te rijden. Bij het laatste moet je denken aan de Raid Laponie.

In de zaak zagen wij allemaal leuke gadgets. Bij een gadget moest ik wel lachen. Deze behoorde tot de standaard uitrusting van de "Angkor Ente". ( Zie Raid Cambodia ) Het toeval wilde dat sommige artikelen in de aanbieding waren. Met andere woorden onze Sinterklaas- en Kerstinkopen zijn al binnen.

Het derde remlicht is uit het zicht op de rolkooi gemonteerd.

Indeling Addax

De twee flesjes Grosch premium pilsner zijn door mij gisterenavond soldaat gemaakt. Vandaag heb ik de rubbertjes van de originele beugel over de asjes van de ruitenwisser geschoven.

Eerlijk is eerlijk wie verwacht er nu, richting Afrika, zo'n slecht weer.

De regenkleding gaat maar standaard met Addax mee. Lida is vandaag bezig geweest met de indeling van Addax. Zij neemt de belading/uitrusting van Addax op zich.

Kookeiland

Wat wil je allemaal in de auto hebben ? De klant is koning deelde Marco mede. Uiteraard hebben wij een wensenlijstje samengesteld. Er moest heel wat apparatuur worden aangesloten. Het simpelste was de autoradio maar die verbruikt niet teveel stroom. Hierna volgde de laptop, de navigatie etc. Zo zei Marco dat is heel wat. Vervolgens werd een "aparte" groep, welke met dertig Ampère werd afgezekerd, aangelegd.
Zo kregen wij een "kookeiland" in de auto. Je kan bij wijze van spreken zo de magnetron aansluiten en de sausijzenbroodjes opwarmen.
Hierna kwamen de verbindingsmiddelen aan de beurt. Bij de Touareg Trail is een "2Way radio" nog niet vereist maar als men aan de Raid Australia wil deelnemen dan wel. Alle voorbereidingen om een 27 Mc zender - ontvanger werden gemaakt. Het is nu nog een kwestie van inbouwen.
Op de terugweg naar huis had ik de kachel heerlijk aangezet. Met gebruikmaking van jawel een heuse afstandsbediening, ook wij gaan met de tijd mee, zocht ik een relaxed muziekje op.
Wat is dit genieten.!!

Verstralers

Vandaag is het een dagje van de elektriciteit geworden. Het lijkt wel of Addax telkens zin heeft om naar 2CV PartnerS te rijden. Hij "voelt" dan dat er weer iets nieuws staat te gebeuren.

Dat is dan ook zo. Addax wordt uitgerust met verstralers van het merk Hella, type Rallye 1000.

Deze verstralers zitten ook op Trapper. Ik mocht deze van Lida er niet afhalen. Zij was hier uiterst content mee. De lampen geven een stoot licht waar je U tegen zegt.

Kennelijk zijn deze lampen uit de productie genomen. In de nieuwe Hella folder, LightShow 2008/09, komen ze niet meer voor. Eerlijk gezegd baalde ik als een stekker. Deze lampen gaven perfect licht en waren lekker plat ( 98 mm ). Via Internet kwam ik bij een Duits bedrijf genaamd AMR Outdoorwelt. Bij telefonische navraag bleek dat zij nog de lampen op voorraad hadden. Tegelijkertijd heb ik wat H2, 12 V en 55 Watt, lampjes erbij gekocht. Dit is de maximale lichtopbrengst. Je kan nog wat meer Watt nemen maar dan kan het slagvaste kunststof vervormen. Marco waarschuwde mij dat de schakelaar in het dashboard niet geschikt was voor de lampen. Er moest een relais worden aangebracht om de verstralers te kunnen bedienen. In de ochtend was het voor mij een draadje is een draadje. Op het eind van de middag dacht ik toch hier anders over. Alles passeerde de revue van kabeldiktes, zekeringen etc. Het op zeker gaan van Marco, gezien zijn Fokker achtergrond, was duidelijk waarneembaar. Morgen zal ik hierover een bericht geven.

Tegen de avond kreeg Addax zijn 1000 kilometer beurt. Hij kreeg weer nieuwe olie in de versnellingsbak en motor. Het geheel werd afgerond met een nieuw oliefilter.

Addax heeft zijn Sinterklaas cadeau en "kerstdiner" al binnen.

Comfort

Lida heeft beloofd om af te vallen. Dit is voor mij een teken om "extra" gewicht in Addax te monteren. De luidsprekerboxen zijn inmiddels ingebouwd. Morgen wordt door Marco de radio met toebehoren aangesloten.

De portieren van Addax zijn uitgerust met blikjes/flesjes houders. Op mijn lijstje staan nog een hoop dingen die moeten gebeuren. Lida heeft hiermee vandaag een aanvang gemaakt. Zij heeft vier flesjes Grolsch bier gekocht. Normaliter drinken wij dit bier niet. De rubberen dopjes van de dop gebruiken wij om Addax "water"dicht te maken. Door goed de reisverslagen te lezen krijgen wij een goede indruk hoe je een en ander met eenvoudige hulpmiddelen kan verhelpen. Het bekende ruitenwisserverhaal. Of je ooit een eend waterdicht kunt krijgen betwijfelen wij............

Gezellig muziekje

Als je letterlijk en figuurlijk in een auto gaat "wonen" dan wil je wel op zijn tijd naar een gezellig muziekje luisteren. Vooral als je kilometers moet maken. In Charly had ik mooie kleine boxjes gemonteerd van het merk Philips, type 5" Dual cone system. Deze zijn lekker plat, eenvoudig in te bouwen en passen precies in de bekleding van het portier van een 2CV. De "speednuts" werden er toen bijgeleverd.
Helaas bestaan de Philips luidsprekers niet meer. Op internet hebben wij toch nog een aardig alternatief kunnen vinden. Wij hopen aanstaande vrijdag een soundcheck te kunnen maken want dan gaat Marco de electrische bedrading onder handen nemen. De verstralers, de 12 V stroombronnen en de inverter worden dan geinstalleerd. Als Marco bezig is ga ik inmiddels Addax een beurt geven want de eerste 1000 kilometers zitten erop.

Dagje fröbelen

Vandaag hebben wij heerlijk uitgeslapen. Geen wekker niets. Het is een dagje fröbelen geworden.

Eindelijk heb ik de tijd om het lapje, dat voor het ontstekingshuis zit, te vervangen. Zoals je kunt zien zit het lapje ( Bavette protection allumeur ), gezien op de foto rechts, vol openingen. Deze gaten zijn voor de leidingen van de oliekoeler. Deze leidingen heeft het motorblok van Herr Maurice niet meer.

Ook nog even telefonisch kontakt opgenomen met Startrick Tuning maar Hans is er morgen pas weer.

BCCP fuelsystems

Dat is supersnel !

Vrijdag heb ik diverse bedrijven, waaronder twee Citroëndealers, gebeld met de vraag of zij sproeiers konden leveren voor een Weber carburateur. Overal kreeg ik nee te horen.

Via het internet kwam ik in de eind van de middag bij BCCP fuelsystems. Via de webshop heb ik een bestelling geplaatst en tevens betaald.

Gelukkig was zaterdag mijn zoon thuis. De sproeiers werden aangetekend verzonden.

Nu zondag zitten ze er al in. Eindelijk zit de vaart er weer in. Van de week ga ik een afspraak maken met Startrick Tuning om de carburateur af te regelen. Volgens Herr Maurice moet de Lambda waarde tussen de 1.05 en de 1.15 liggen.

Afrika Tervuren

Na het programma van Gert waren wij inmiddels al aardig "afgestorven". Het heeft namelijk de gehele dag geregend. Uiteraard waren Lida en ik, als optimisten, de regenjassen vergeten.

Op vertoon van je kentekenbewijs ( 2CV ) kreeg je een vrijkaart voor het museum. Van deze gelegenheid hebben wij dankbaar gebruik gemaakt. Even bijkomen in restaurant Simba onder het genot van lekkere broodjes met koffie. Hierna op zoek, hoe kan het ook anders naar Addax.

Tussen de zeer indrukwekkende zoölogieverzameling met diorama's hebben wij Addax niet gezien maar wel een hoop andere Antilopen.

Antilope is kennelijk de naam die wordt gegeven aan verscheidene holhoornige hoefdieren, die voornamelijk in Afrika leven.

Zelden hebben wij zoveel verschillende houtsoorten, tijdens een tijdelijke tentoonstelling, gezien. In de zaal van insecten en andere ongewervelde dieren viel mijn mond open. Ik kwam een hele collectie Afrikaanse mieren tegen. Dat moet beslist iemands levenswerk zijn geweest.

Gelukkig dat er mensen zijn die een hobby hebben :-)

Als laatsten zijn wij uit het museum vertrokken.

Start Touareg Trail

Vanochtend vroeg zijn Lida en ik met Addax naar Brussel afgereisd. Aldaar bij het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika, een mooiere lokatie om te starten is er niet,gevestigd Leuvensesteenweg 13 in Tervuren werden wij hartelijk welkom geheten door de organisatie van de Touareg Trail 2008. Gert had een speciale parkeerplaats, op het museumterrein, voor 2CV's geregeld om de deelnemers van de Touareg Trail uit te zwaaien.

Hier hadden wij, als Addax op tijd klaar was geweest, kunnen staan. Wij kregen koude rillingen. Het deed ons veel om tussen de deelnemende teams en bekenden te staan. Een team zagen wij niet en dat was het team van Gifkikker. Van andere deelnemers hoorden wij dat het team van Gifkikker met pech langs de kant stond. Lida en ik kijken elkaar aan: "Het zal toch niet" Ik heb gelijk Edwin een sms gestuurd met de vraag of ik hem kon helpen. Hierop heb ik geen antwoord gehad.

Gert Duson ging ondanks alles door met zijn programma. De teams, die uit alle windstreken kwamen, werden voorgesteld. De Scandinavische teams hadden al duizenden kilometers achter de rug. De Franse teams hadden het beter bekeken. Zij gingen vanuit Frankrijk naar Spanje rijden. Het team uit "Utrecht" liet "even" op zich wachten.

Uiteindelijk kwam het team Gifkikker aan . De spanning was om te snijden. Van de vader van Edwin kreeg ik een kop koffie aangeboden. Twee trekstangen naar de klo.. !! Hoe kan dat. ?? Dit gun je niemand. De spanning op de gezichten van Edwin en Daniel kon je aflezen en dan rest er maar een ding dat is zwijgen. Voortvarend ging het team aan de slag. Uiteindelijk gelukte het om Gifkikker weer omhoog te krijgen. Pfffffff, het blijft mensenwerk... Wij hebben het team het allerbeste toegewenst. Wij met de familieleden hebben het team uitgezwaaid en een hele fijne tijd toegewenst. Wij hopen in ieder geval dat elk team in goede gezondheid thuis komt.