Buienradar

Vannacht hebben wij heerlijk geslapen. De regen sloeg tegen het tentdoek. Omstreeks 08.30 uur werd ik wakker van een geritsel onder het kuipzeil. Later bleek dat de tent precies boven een muizengat stond.

Na het gezamenlijk ontbijt heb ik toch even stiekum op buienradar gekeken. Wij wilden weten wanneer het droog zou worden. Niet dus :-(

Droog inpakken lukte dus niet. Wel waren wij blij met de "bustent". Hier zat je nog enigszins beschut.

Nu ik dit schrijf pakken de wolken zich samen. Het wordt donker en ja hoor... de HAGELSTENEN komen naar beneden. Addax blijft vannacht maar buiten staan want de garage wordt nu gebruikt als droogruimte.

Grenspaaltjes

Wij hebben wat met grenspaaltjes. Ineens moest ik aan "Klaveren Vrouwke" ( een bekende smokkelaar ) denken. Ondertussen is Nederland aardig duur aan het worden. De benzineprijzen zijn sky-high. Ruud maakte ons erop merkzaam dat België een stuk goedkoper was. In Nederland betaal je voor een pakje Drum shag inmiddels al 5,50 euro. Dit is voor 42,50 gram. In België betaal je 4,70 euro voor een pakje van 50 gram.

Op het meetingterrein wordt de internetverbinding uitgetest. Dankbaar maken wij gebruik van ons kookeiland.

Zojuist zijn wij, dankzij onze Bob, uit het plaatsje Hoek-Essen teruggekeerd. Aldaar hebben wij enkele Trappistjes soldaat gemaakt. Een "gewoon" bierte kostte slechts 1 euro. De "kloosterkaas" en de huisgemaakte harde worst, die in het café werd gekocht, werd op het buitenterras verorberd.

Dit moet je in eens in Nederland proberen !

Hier is het een en al gezelligheid. Komt waarschijnlijk omdat je binnen mag roken ;-)

Ron bedankt voor het rijden.

Live vanuit het CVC Reservaat

Wij besluiten met Addax af te reizen naar het CVC Reservaat. Hier wordt een jubileum, geheel in de stijl van het Wilde Westen, gevierd. Het is namelijk het 10-jarig bestaan van de Roosendaal-meeting. Bij aankomst keken wij onze ogen uit. De bekende welkomtas was vervangen door een welkomdoos. Elke tent cq caravan kreeg een naam. Onze tent heette Big Moustache, waarom weet ik niet :-) Na het tentje te hebben opgezet was het "borreltijd". In de tussentijd werd er een vracht aardappels geschild.
Er werd voor een ieder gekookt. De schuur van de camping was omgebouwd tot Ranch en Saloon. In deze Ranch stonden de tafels keurig, met olielampen etc., gedekt. Onnodig te vertellen dat het eten super smaakte.
In de avond, onder het genot van een wijntje, werd een dartswedstrijd gehouden.
Het gelukte Lida om de eerste plaats bij de dames te bemachtigen.

St. Victor Dom

Inmiddels hadden wij van de zon een aardig kleurtje gekregen. ( net niet verbrand )

Reden om een bezoek aan deze vijfbeukige baseliek te brengen. Deze kerk heeft een prachtig interieur met talrijke altaren, beelden, tapijten, glasramen en liturgische rekwisieten.

Al lopend door de kloostergang waande ik mij heel even een kanunnik. Gekomen bij de Bannika, dit is de gerechtsplaats van de kanunniken, vond ik het niet leuk meer.

Menig "duiveltje" zal hier gestraft ( lees: gemarteld ) zijn.

Zelf zie ik hier wel een nieuwe toeristische attractie: The Xanten Dungeon, beleef het duistere verleden.
Bij de ingang krijgt een ieder een paar "Romeinse" keien in zijn hand om zich naar hartelust uit te leven.

Wedden dat de stress zo weg is.?

APX

Met de Pinksteren waren wij te gast bij de Citroën Club Rhein Ruhr ( CCRR ). Hier staat Addax geparkeerd bij de Romeinse nederzetting, Colonia Alpia Traiana. Hier is het Archeologisch Park Xanten ( APX ) gevestigd. Alhoewel de 2CV voor de archeoloog nog geen studieobject is, is het wel de bedoeling om het cultuurgoed levendig te maken en te houden.

Het was heerlijk weer. De zon scheen volop en de gordijntjes, Vision folie, van Addax bewezen hun dienst.

Met mijn gedachten liep ik al tussen de palmbomen in Marokko maar tussen de eendjes in Duitsland lopen is ook leuk.

Ambachtelijke koffie

Er zijn gisteren gaten op het meetingterrein gevallen. Links en rechts hoorden wij dat deelnemers sociale verplichtingen elders hadden. Of zou het door de kou komen ?
In ieder geval gaan wij terug naar de roots. Het is wel weer even wennen om terug te gaan naar de basics maar best wel leuk.
Veel spullen hebben wij thuis achtergelaten. Uiteraard zijn wij ook het nodige vergeten.
Even uitrusten...
Gefeliciteerd, u hebt gekozen voor een van onze meest geavanceerde kooktoestellen. Dat betekent waarschijnlijk, dat u begint aan opwindende en veeleisende avonturen.
Zo begint de handleiding van de Optimus Nova, die wij overigens ook vergeten waren mee te nemen.
Na een ritueel gelukte het mij om een perfect bakkie ambachtelijke koffie te zetten.
Het "gevoel" heb ik nog niet maar dat gaat ongetwijfeld komen.
Al met al kunnen wij terugblikken op een bijzonder geslaagde Waggelmeeting.

Industrieel Erfgoed

Wij, als bezitters van een Frans Cultureel Erfgoed, een 2CV, zitten hier op ons plek.

Heerlijk om tussen de beschermers van het Industrieel Erfgoed te zitten. Het geeft een warm gevoel. Over warm gevoel gesproken, dat hadden wij afgelopen nacht niet. Wat was het koud, brrr. De kampeermatrasjes sliepen geweldig maar ze waren niet geschikt voor het Nederlandse klimaat. Het was afgelopen nacht 4 graden dus de "bedjes" lieten het afweten. Wat bezielt een mens om te k(r)amperen ?. Het antwoord is eenvoudig. De "warmte" van de deelnemers.

De deelnemer van het stoomtreffen van boven afgebeelde foto had alles voor elkaar. Hij was in alles voorzien. Gisteren had hij een kip aan het spit, de eieren werden gekookt in het stoom en het brood werd gebakken van de restwarmte. Duidelijk een geval van selfsupporting. De buren maalden mais, koren etc. Vol vuur vertelde hij over zijn avonturen in Engeland, de bakermat van het stoomgebeuren.

Over "vuur" gesproken, zelden heb ik "kinderen" zo enthousiast zien lachen. Hun oude stoomtreintje, genaamd Dappere Dodo, loopt weer. Een ambachtelijke man, hopelijk geen uitstervend ras, heeft het treintje weer aan de praat gekregen. De lontjes van de ketel werden vernieuwd en de ketel werd op druk gebracht. Dappere Dodo, zie foto, die inmiddels al een gezegende leeftijd had bereikt, liep als een tierelier. Zullen wij deze, in hart en nieren toegewijde Citroën familie, wiens naam wij dit keer maar niet vermelden, aan de stoomvereniging verliezen ?
Zelf denken wij van niet maar er is ongetwijfeld de zoveelste hobby bijgekomen :-)

Live vanaf het Stoomtreffen

Vanochtend scheen heerlijk het zonnetje aan de kust. Wij besloten alsnog af te reizen naar de Waggelmeeting te Almere. Aldaar zijn wij voornemens de kampeeruitrusting uit te testen. Ons kratjessysteem bleek in de praktijk niet te werken. De keuken "unit" bleek een rommeltje te zijn. De tent is in ieder geval lekker compact. Wij zijn benieuwd hoe de matrasjes slapen. Het is hier een hele andere wereld. Gelukkig telt ons land veel hobbyisten. Wat een genot om even terug te gaan in mijn jeugd. Dozen met ouderwets Meccano speelgoed, stoommachines en veel ander metaal speelgoed. Op dit terrein moet je wel weer kind worden.
Ja, ja je hebt hier ook een onderdelenbeurs. ( alleen voor de echte oude machines )
Volgens de folder, van de gemeente Almere Haven, komt ook de CCNL naar het Stoom- en Energie Festival. De geschiedenis van het Franse automerk komt in Almere tot leven.
Wij staan er in ieder geval.

Stabilisatorstrip

Eigenlijk hadden wij al op het Stoom- en Energiefestival in Almere moeten zitten.

Hier organiseert de CCNL de befaamde Waggelmeeting.

In het westen des lands is het koud en guur. Ik besluit mijn vrije dag anders te besteden.

De prachtige aluminium bescherming van de veerpotten, die door André van PP zijn gemaakt, passen niet onder het nieuwe chassis. Vandaar dat de keus is gevallen op de veerpotten van de Eendengarage van Gerard en Mia. Deze zijn namelijk van een dikker materiaal.
Dirk adviseerde mij om een stabilisatorstrip aan te brengen.
Nu is er geen speling meer mogelijk.
De chassisbouten krijgen het tijdens de Raid aardig voor de kiezen.

Trauma

Nee, het was geen traumatische ervaring om in een land te rijden waar het eind vorig jaar behoorlijk mis ging. Trapper voelt zich aardig thuis tussen de "onderdelen"

Inmiddels heeft Trapper een Extreme Makeover achter de rug.

Als laatste heeft Trapper een bezoek gebracht bij de Robert Schoemacher van de eenden, zijnde Chris Bogers van Charleston Restauratie, voor twee "wangcorrecties" Lees: om twee deukjes in de achterspatborden en wat "jeugdpuistjes" weg te werken.
Hierna werd de huid onder handen genomen.

Trapper kan nu vol goede moed aan zijn volgende 30 jaar beginnen.

Om de nieuwe motor en de benzinetank te beschermen ben ik langs Dirk gereden.

Hij was drukdoende met een chassiswissel. In de tussentijd heeft hij de maatvoering van het nieuwe chassis van Trapper opgenomen.

Van hem heb ik vernomen dat Ludo aardig op schema ligt.

Wie weet gaat hij ook naar Marokko.

Hulp vanuit het buitenland

Gelukkig heb ik hulp vanuit het buitenland gekregen.

Het is mij niet gelukt om bovenstaand onderdeeltje, met behulp van liters WD 40, heel uit een ruit te krijgen. Bij mijn reserveruiten is alles weggerot ( verpulverd )

Straks ga ik op mijn gemak het onderdeeltje monteren. Dat scheelt weer krasschade.

Het is nu onomstotelijk bewezen dat het in België klimatologisch gezien beter vertoeven is dan in Nederland.

Het merendeel van de eendrijders zijn milieubewuste personen. Zij gooien niets weg en als zij iets weg willen gooien dan is het verpulverd. Lees teruggegeven aan moeder natuur.

Nu voel ik mij even als de "Al Gore" van Nederland met als hoofdmotto: Recyclen.

Een oude bekende, Gandhi, had als hoofdmotto: "Welvaart is niet het opvoeren van onze behoeften maar het vrijwillig beperken ervan."

Tegenwoordig denkt men in Nederland anders. Slooppremies, aankoopsubsidies voor nieuwe auto's etc. Men denkt aan omzet draaien maar waar blijven die auto's ??

Christian hartelijk dank voor het "meedenken" en het eerste rondje in Marokko is voor ons :-)

Gelukkig zie ik mijn nieuwe buurman, een anti-kraker, op de fiets aankomen. Hij zit in een huisje dat tegen de vlakte moet. Er zit geen zwembad bij het huis.

Onderdeeltje

Op zoek naar onderdeeltje, nummer 12, dit onderdeeltje ontbreekt bij Addax, begaven wij ons naar de Citromobile te Utrecht. Op de snelweg zijn wij nog even gestopt voor een bestuurder van een eend die langs de kant van de weg stond. De voorruit van zijn eend was totaal verbrijzeld. Deze man was ook op weg naar de Citromobile. Hij besloot om aldaar een "nieuwe" voorruit te kopen.

Normaliter is mijn onderdeeltje op de Citromobile gemakkelijk te scoren. Wat schetste mijn verbazing? Wij zagen helemaal geen klapraampjes meer. Waar is de tijd gebleven dat je vieze handen kreeg van het struinen in de bakken ? Bij een enkeling lukt het nog maar zij behoren niet meer tot de meerderheid. Zelf denk ik dat het struinen gedoemd is uit te sterven. De firma "Der Franzose" deelde dikke vette catalogussen, in diverse talen, uit. Eerlijk gezegd bevalt mij dat wel.

Lekker gemakkelijk vanuit je luie stoel zaken doen. Geen vuile handen meer van het struinen en je kleding blijft ook schoon. De beurs zal nooit in zijn bestaan ten onder gaan. Daar zijn de sociale kontakten te belangrijk voor. Met diverse personen hebben wij hartelijk gelachen en we hebben weer diverse e-mailadressen uitgewisseld.

De reden waarom ik ook naar de Citromobile ging was Dirk, een oud Benin-ganger. Hij liet mij weten helaas alleen op zondag op de beurs te zijn. Jammer.

In mijn onwetendheid had ik vandaag per ongeluk een "Mitsubishi" petje op. Deze pet ligt standaard in Trapper. Zelf vind ik dit een "fout" petje maar ik hoorde toch ook bij enkele "Die-hards" over andere merken. Mijn verbazing was enorm groot dat Edwin een Mercedes had gekocht. Mijn mondviel open toen hij zei dat zijn maatje een Landrover had gekocht.

Dit overigens wel met de bedoeling om van de "gebaande paden" in Marokko af te gaan wijken.

Heerlijk het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Zelf waren wij ook wel gecharmeerd van bovenstaand voertuig!!
Het is en blijft leuk dat Citroën wereldje.