Pajottenland deel 2

's-Nachts kwamen wij terug in Hoevehotel Warandehof. Lida besloot zichzelf te trakteren op een Kartuis, een arti sanaal bier met hergisting op fles naar oude traditie en ik op een Boerinneken.

Dit onder de noemer van de verzorging van onze darmflora. :-)

Heerlijk bij de openhaard nagenieten van de avond. Uniek het vertrouwen van Patrick en Hilde te krijgen.

Vandaag hadden wij het geluk om een uur langer te mogen blijven liggen. Na lekker te hebben uitgeslapen begonnen wij aan ons ontbijt. Hierna namen wij afscheid Hilde en trokken wij het Pajottenland in.

Wat is het Pajottenland toch mooi. Een bezoek aan kasteel Gaasbeek mag natuurlijk niet ontbreken. Gaaf om de mooie "geheime" doorgangetjes van markiezin Arconatie Visconti te zien. Het kasteel is een echte aanrader. Nu weet ik ook waar het bekende "slangetje"van Alfa Romeo vandaan komt.

Pajottenland deel 1

Uiteraard kwamen wij niet alleen naar België om te shoppen. Vandaag stond de "African Nights" in Souks en Sauna, ten bate voor een een nieuwe waterput in Benin, centraal. Het verzoek was om verkleed hier heen te gaan. Benny had op ons verzoek een slaapplaats in Hoevehotel Warandehof gereserveerd. Na het shoppen zijn wij hierna toe gereden. Wij vielen met onze neus in de boter. Wij werden hartelijk welkom geheten door de uitbaters Patrick en Hilde. Wat een warm welkom. Wij konden gelijk aan de dis. Op tafel stond een overheerlijke varkenshaas naar oma's recept. Hilde vroeg of wij nog iets wilden drinken. Uiteraard hadden wij zin in een Belgische delicatesse. Het werd Kriek Boon. Wat een voortreffelijk biertje was dat. Patrick gaf ons de code van de toegangsdeur en gaf ons een rondleiding achter de bar. In een snel tempo noemde hij enkele lekkere Belgische biertjes. Wij mochten echt alles proberen. Even waren wij de tijd vergeten.
Na te zijn omgekleed vertrokken wij naar de African Nights. Alhier werden wij van harte welkom geheten door Dave, Veronique, Benny en zijn vrouw. Souks en Sauna was deze avond omgetoverd tot een walhalla. Elke ruimte had zijn eigen specifieke naam. In de loungebar, waar de openhaard brandde kon men cocktails krijgen. Wat toen volgde is in het kort te beschrijven als een culinaire reis. Er was een lopend buffet. Dit is echt met geen pen te beschrijven. Telkens gelukte het Benny om met iets culinairs aan te komen. Alles maar dan ook echt alles smaakte perfect. Dave liet ons weten dat de groentemarkt in Brussel was afgestruind om bepaalde groentes en aardappelen te verkrijgen. Na het overdadig dessert besloten wij onder dankzegging van de organisatoren de African Night te verlaten om lekker uit te buiken in het Hoevehotel.

Gewicht en volume

Helaas dit "kooksetje" is iets te groot voor Addax

De laatste tijd zijn wij aardig bezig om het bagagegewicht te reduceren. Een ding hebben wij nu geleerd, de inhoud van Addax is te zwaar. Onze "oude" kampeerspullen zijn toch te zwaar en hebben een te groot volume. Inmiddels is de kampeermarkt aardig veranderd. Op internet zie je de mooiste spullen maar er hangt een prijskaartje aan. Neem nu het kookgerei van titanium. Het kost een vermogen maar dan heb je wat. Zover willen wij het niet laten komen. Er moet toch een gulden middenweg zijn ?
Bij de firma Decathlon te Schelle in België zagen wij leuke kampeerspullen van Quechua. Er waren toch veel innovatieve producten te bewonderen. Wij waren helemaal weg van de de sleepiN'bed 10. Dat is lekker gemakkelijk. Een slaapzak, matras en kussen in een. Dit in combinatie met de 2 seconds Air III. "Uitrollen" en alles staat klaar. Gemakkelijker kan niet. De slaapzakken kunnen gemakkelijk aan elkaar worden geritst. Ideaal voor Lida als het wat kouder mocht zijn . :-) Boven zie je onze buit afgebeeld. Voor het geld hoef je het niet te laten. Als test hebben wij ook het onbreekbare bestek meegenomen. Het bestek weegt 27 gram en kost 2,95 euro. Een eetbordje van 1,50 euro etc. Mocht het niet bevallen dan kan je het altijd nog "recyclen" en met duur titanium spul doe je dat niet zo snel.

Detail

Je moet oog hebben voor detail. Van de week kreeg ik een sms'je van Walter. De versnellingsbak van Herr Maurice was klaar. Zaterdag kon ik de versnellingsbak in Arnhem ophalen.

De as van de 2de/3de versnelling was niet recht. Daarbij kwam de dunne synchromesh veer.
Zoals je kunt zien was deze aardig beschadigd. Volgens Walter is dit de oorzaak van het kraken.
Als het goed is zijn nu alle versnellingsbak problemen verholpen.
Opgelucht begon ik aan de terugreis.
Ter hoogte van Berkel en Rodenrijs besloot ik, in verband met de verlichtingsproblemen, nog even langs Marco te rijden.
"De halogeenlampjes van Adolf Würth kunnen nu niet stuk zijn." riep Marco. "Deze hebben een lange levensduur".
Bij onderzoek bleek een slecht kontakt de oorzaak :-)
Vanaf vandaag ben ik een "reserve"-versnellingsbak rijker voor het geval dat.

Update Herr Maurice:

Eerlijk gezegd ben ik blij dat ik van de diensten van Produck gebruik kan maken en Herr Maurice met rust kan laten. Volgens zijn vrouw, met wie ik via de e-mail kontakt heb, krijgt hij de ene zware operatie na de andere voor zijn kiezen.

Momenteel verkeert hij in een zeer slechte toestand en zijn de ingrepen gecompliceerd.

Helaas zijn dit geen leuke berichten en wij wensen Herr Maurice en zijn vrouw heel veel sterkte.

Overweging

Het verhaal speelt zich af in een heel klein dorpje dat van toerisme leeft. Door de economische crisis zijn er echter geen toeristen meer.Iedereen leent bij iedereen om te overleven. Maanden gaan voorbij. Ellende troef…

Eindelijk verschijnt een toerist die een kamer boekt. Hij betaalt met een briefje van 100 €.Wanneer de toerist naar zijn kamer gaat, brengt de hoteluitbater het briefje van 100 € naar de slager, aan wie hij exact 100 € verschuldigd is.De slager brengt het briefje direct naar de veehouder die hem de koeien levert. De veehouder brengt op zijn beurt het briefje naar de prostituee aan wie hij enkele ‘beurten’ verschuldigd is.En de prostituee brengt onmiddellijk het briefje naar de hotelbaas die ze niet meer betaalde als ze een kamer per uur nam.Wanneer ze het briefje op de toog van de receptie legt komt de toerist naar beneden met de melding dat de kamer hem niet aanstaat en dat hij geen prijs stelt op een andere. Hij pakt het briefje van 100 € van de balie en verdwijnt.
Niets werd uitgegeven, noch verdiend, maar niemand in het dorp heeft nog schulden. Wordt de huidige economische crisis niet best zo opgelost???

Tachowelle

Dit scheelt mij een ritje naar Maurice Lecoy, gevestigd 25 Rue du Port, 92000 Nanterre te Frankrijk.

Maurice Lecoy is een firma die gespecialiseerd is in kabels, waaronder kilometerkabels.

Toevallig zag ik op de website van "Der Franzose " boven afgebeelde kilometerkabel staan. Deze kabel was wel geschikt voor 2CV instrumenten. De kabel kostte 31,83 euro en is door mij aangeschaft. Bij de bestelling zat een gratis dikke vette katalogus van maar liefst 275 bladzijden.

Eventueel had ik van Edwin nog een alternatief achter de hand. De firma C.A.S.U. - Utrecht, die ook gespecialiseerd is in aandrijfkabels voor kilometertellers.

Komend weekend ben ik weer in mijn garage te vinden :-)

African Nights

Ondertussen zijn Koen en Filip op weg naar Ghana. Zij werden tot de Franse grens uitgeleide gedaan door diverse eenden ( geiten ) Gelukkig zijn zij niet de enige die affiniteit met Afrika hebben. Wat hebben die 2CV rijders toch ? Op zaterdag 24 oktober 2009 zijn wij welkom bij Benny Notaert, bij "Souks en Sauna" te Meerbeeke in België. Ook Benny heeft met zijn eigen geit door Benin gereden.

Hierboven staat de waterput, in het dorpje Aoro, in de buurt van Bassila ( Benin ), dat in de maand april 2009 door toedoen van Dave, Benny en Veronique feestelijk werd "geopend".
Een en ander is gerealiseerd door een plaatselijke aannemer. De lokale bevolking is bij dit project betrokken geweest zodat de bouw en het onderhoud gegarandeerd is.

Door de bouw van deze waterput hebben de kinderen het hele jaar door water tot hun beschikking in hun eigen school en hoeven ze in het droge seizoen geen water meer aan te voeren uit een 12 kilometer verder gelegen dorp.
Dave en Veronique denken alweer aan een tweede project. Een waterput in Koubou. Hiertoe organiseren zij een African Night.
Natuurlijk hebben wij ons, voor dit "goede doel", voor deze nacht, ingeschreven.

Zondereigen

Momenteel zit ik brak achter de computer.

Na afloop van mijn dienst zijn Lida en ik op vrijdagavond gelijk naar België vertrokken. Dit om Filip en Koen "uit te zwaaien". Voor Addax was het de eerste keer om in het donker te rijden. Eenmaal over de grens viel het ons op dat niet overal de straatverlichting brandde. Op sommige weggetjes was het aarde donker. Saillant detail, de verlichting van Addax werkte niet naar behoren. Het halogeenlampje van rechtervoorlicht was defect. Hierop hebben wij de beschermkappen van de verstralers afgehaald. Heerlijk om met een "bak" licht deze weggetjes te berijden. Eenmaal in het plaatsje Zondereigen gekomen werden wij bij een kruising aangesproken door de bestuurder van een Belgische eend. Hij riep: "Reserveer alvast voor ons een plekje." Het bekende "kwartje" was bij mij nog niet gevallen. "Bestemming bereikt", riep de navigatie ! Op dat moment stonden wij voor cafe "De Schuttershof". Eenmaal binnen, het cafe was nagenoeg leeg, bestelden wij een consumptie. Mijn oog viel op de asbakken. Ik mocht binnen roken. Wat een zaligheid. Dat is lang geleden dat wij in een gezellig "stamminneke" hebben gezeten. Bij navraag bleek de fuif achter het cafe te worden gehouden. Hier zaten aanzienlijk meer mensen.

Achter het cafe werden wij aangesproken door de bestuurder van de eerder genoemde Belgische eend. Wat een bekend gezicht. Het "kwartje"viel. Het was Werner ! . Wij hadden elkaar al kennelijk zes jaar niet meer gezien. Inmiddels kwam ook Ludo, bekend van zijn mooie haardracht uit Benin, het gezelschap versterken. In de tussentijd werd het alsmaar drukker. Koen en Filip werden om de haverklap weggeroepen voor intervieuws etc. Op een later tijdstip gelukte het ons om in ieder geval Filip, Linda, Koen het allerbeste toe te wensen met hun "ultieme" relatie test. In de drukte konden wij Ellen, de vriendin van Koen niet meer vinden. Wij hebben twee keer de zaal rondgelopen maar haar niet gevonden. Op zichzelf was dat al in verband met de drukte, een kunst.
Vanaf deze kant willen wij hun het allerbeste toe wensen en een behouden thuiskomst.

Voor intimi de wekker ging vanochtend om 05.15 uur af.

's-avonds een vent, 's-morgens een vent :-(

Hopelijk heeft het feest een extra duit in het zakje gedaan voor het Ghana project.